Niepodległości. Obiekt wolnostojący. Czterokondygnacyjny budynek z nieużytkowym poddaszem o zróżnicowanym detalu architektonicznym. Obiekt nie uległ większym przekształceniom. Prezentowana zabudowa stanowi istotny element w układzie przestrzennym miasta Zielona Góra.

Historia

Proces kształtowania się poszczególnych stref i ulic przedmieść Zielonej Góry rozpoczął się już w XIV wieku. Rozrastające się miasto potrzebowało terenów pod zabudowę mieszkalną, handlową i rzemieślniczą. Obszar na którym znajduje się przedmiotowy budynek wykształcił się za murami obronnymi miasta dość późno, bo dopiero w XVII w. Przedmieście to zwane Dolnym widoczne jest już na mapie z 1784 r. Na planie tym ukazana jest już obecna al. Niepodległości, która była w tym czasie polną drogą przecinająca pola i miejskie ogrody. Dopiero gdy do Zielonej Góry dołączono linię kolejową co nastąpiło w 1871 r., ulicę poddano regulacji i wytyczono przy niej działki pod przyszłą zabudowę. Wzniesiona zabudowa ukształtowana została głównie pod koniec XIX w. i na początku XX w. Na temat przedmiotowego obiektu zachowało się część dokumentacji archiwalnej. Dzięki niej wiemy, że wybudowano ją według projektu zielonogórskiego mistrza murarskiego i architekta Carla Lorenza w 1910 r. Budynek był własnością Gminy Chrześcijańskiej. 18 lutego 1910 r. na wybudowanie budynku w imieniu Gminy wystąpił do Policji Budowlanej Paul Winkler.. Pozwolenie na budowę wydane zostało 24 marca 1910 r. W tym samym roku Winkler wystąpił również o pozwolenie na wzniesienie murowanego ogrodzenie od strony ulicy. W 1911 r. Lekarz Powiatowy Meyer wydał pozytywną opinię na temat budynku pod względem sanitarnym. Działania II wojny światowej nie przyczyniły się do większych zniszczeń. Po zakończeniu wojny w obiekcie urządzono mieszkania i zasiedlono je lokatorami. W 1962 r. przełożono pokrycie dachu i zainstalowano nową instalację c.o. W latach 60. XX w. przeprowadzono remont elewacji. W latach 90. XX w. ponownie przełożono pokrycie dachu oraz dokonano konserwację więźby dachowej. W 2001 r. wykonano remont ścian szczytowych. Bryła obiektu zachowana w pierwotnym stanie bez znaczących przekształceń. Niewielkie zmiany dotyczyły przeszklenia loggii w tylnej elewacji. Likwidacji uległo również ogrodzenie od strony ulicy oraz cokół licowany kamieniem. Kamienica wzniesiona w stylu secesyjnym. Obiekt należy do reprezentacyjnych budowli miasta.

Opis

Kamienica usytuowana przy al. Niepodległości jest obiektem wolnostojącym, fasadą zwrócony do ulicy. Kamienica zlokalizowana w północno - wschodniej części miasta, na obrzeżach starego miasta. Budynek znajduje się na niewielkiej działce. Przed fasadą ciągnie się chodnik, na zapleczu kamienicy znajdują się parterowe budynki gospodarcze oraz niewielkie podwórko o nawierzchni ziemnej. Kamienicę wzniesiono z cegły, ściany są obustronnie tynkowane. Kamienicę założono na rzucie prostokąta. Czterokondygnacyjny budynek z nieużytkowym poddaszem o wysokim podpiwniczeniu. Dach obiektu dwuspadowy o nierównym kącie nachylenia połaci. Na fasadzie w środkowej partii ściany umieszczone zostało wejście główne do budynku. Wejście flankują dwa 1 - osiowe ryzality o szerszych oknach, pomiędzy którymi na wysokości I i II piętra wkomponowane zostały loggie i balkon na III piętrze. Ryzality zwieńczone zostały falistym szczytem. Otwory okienne prostokątne w różnych rozmiarach odrębnie potraktowane w ramach każdej elewacji. Elewacje budynku, posiadają detal architektoniczny w postaci gzymsu wieńczącego, balustrady loggii, naczółków okiennych, fryzu oraz dekoracji szczytu. W większości zachowała się pierwotna stolarka okienna i drzwiowa. W przedsionku znajduje się oryginalna 4- barwna ceramiczna posadzka. W dwóch lokalach mieszkalnych zachowały się dwa secesyjne piece kaflowe.

Kamienica, to zabytek będący własnością prywatną należący do kilku właścicieli mieszkań. Ze względu na to, że w budynku mieszczą się mieszkania lokatorskie, obiekt nie jest szeroko udostępniany.

Oprac. Krzysztof Słowiński, OT NID w Zielonej Górze, 08.07.2014 r.