kościół ewangelicki, ob. rzymskokatolicki parafialny pw. Najświętszego Zbawiciela - Zabytek.pl
kościół ewangelicki, ob. rzymskokatolicki parafialny pw. Najświętszego Zbawiciela
Adres
Zielona Góra
Lokalizacja
woj. lubuskie, pow. Zielona Góra, gm. Zielona Góra
Forma artystyczna kościoła powstała w wyniku inspiracji sztuką okresu baroku. Świątynia stanowi jedną z atrakcji turystycznych miasta.
Historia
Kościół zbudowano w latach 1909-1911 z dala do centrum miasta dla gminy staroluterańskiej. Zaprojektowanie nowej świątyni powierzono architektowi E. Schulze. Uroczyste położenie kamienia węgielnego pod budowę kościoła odbyło się 22 sierpnia 1909 r. W tym wydarzeniu liczy udział wzięli mieszkańcy miasta oraz przedstawiciele władz i duchowieństwa. Po dwóch latach budowy, 11 czerwca 1911 r. kościół konsekrowano. Koszt budowy wyniósł ok. 60 tys. marek. Organy znajdujące się obecnie w ewangelickim kościele Jezusowym pochodzą ze starej kaplicy staroluterańskiej znajdującej się przy ul. Dr Pieniężnego. W 1936 r. na wieży kościelnej zawieszono dwa dzwony. Aż do 1945 r. zbór była filią parafii w Kożuchowie. Po II wojnie światowej świątynię przejęli katolicy, użytkując ją jako kaplicę ślubów pw. św. Józefa. W 1950 roku przywrócono w kościele obrządek ewangelicki.
Opis
Kościół to obiekt ceglany, na rzucie prostokąta z wyodrębnionym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium od strony zachodniej i kruchtą od wschodu. Po stronie południowej kościoła znajduje się zakrystia i nawa boczna na planie czworoboku. Od strony północnej druga z naw bocznych na planie prostokąta. Dominantę architektoniczną stanowi wieża z klatką schodową na planie wielobocznym wzniesiona od strony południowej. Pięciokondygnacyjna wieża mierzy 33,5 m. Otwory okienne świątyni zróżnicowane są pod względem wielkości, kształtu i typu zamknięcia. Elewacje otynkowano tynkiem cementowo - wapiennym nakrapianym tzw. cykliną. Wysoki dwuspadowy dach z dachówki ceramicznej pokrywa nawą główną. Wieżę i klatkę schodową przykrywa hełm baniasty z kulą i krzyżem. Fasadę świątyni podkreślono zamkniętym odcinkowo szczytem ujętym spływami. Faliste szczyty wieńczą kruchtę, elewacje boczne, wieżę i klatkę schodową. Nawa główna świątyni nakryta jest pozornym sklepieniem kolebkowym. Sklepienie w całości pokrywa polichromia z ornamentalnymi motywami roślinnymi i geometrycznymi. Nawy boczne nakryte stropami. We wnętrzu zachowała się ceramiczna posadzka. Stolarka okienna i drzwiowa oryginalna. W skład zachowanego wyposażenia kościoła wchodzi: ołtarz z 1910 r., ambona z 1910 r., witraże w oknach prezbiterium z 1911 r., ławki z 1910 r., dwa żyrandole z 1911 r., organy wykonane w 1883 r., przeniesione ze starej kaplicy staroluterańskiej oraz dwa piece żeliwne z pocz. XX w.
Kościół jest własnością wyznaniową. W świątyni odbywają się regularnie msze święte. Obiekt jest szeroko udostępniany.
Oprac. Krzysztof Słowiński, OT NID w Zielonej Górze, 08.07.2014 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_08_BK.44986, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_08_BK.214247