Historia obiektu

Rawelin został zbudowany w latach 1825-1831 w ramach wielkiej modernizacji fortyfikacji Twierdzy Zamość przez Korpus Inżynierów Wojskowych Królestwa Polskiego pod dowództwem gen. J. Ch. Mallet-Malletskiego. Po 1866 r. częściowo zburzony w wyniku likwidacji twierdzy zamojskiej przez rząd carskiej Rosji. Od tego czasu ulegał stopniowej niwelacji. W 1916 r. południowa część rawelinu została całkowicie zniszczone budową linii kolejowej. Dobrze czytelny pozostał jedynie fragment zachodniego czoła fortyfikacji.  Przed II wojną św. znajdowała się na terenie rawelinu szkółka zieleni parkowej. W 1975 r. urządzono tu skwer miejski, tzw. Małpi Gaj. W ramach projektu „Zamość miasto UNESCO, Pomnik Historii RP produktem turystycznym polskiej gospodarki”, realizowanego w latach 2008-2015, obiekt zrewitalizowano: oczyszczono z roślinności i wyeksponowano jego zachowany fragment.

Opis obiektu

Usypany z ziemi rawelin jest dziełem fortyfikacji zewnętrznych. Zlokalizowany w fosie na południowym przedpolu Twierdzy Zamość, bronił kurtyny między bastionami  nr I i II. Założony na planie trójkąta, składał się z dwóch odcinków czoła zaopatrzonego wałami z przedpiersiem, oraz szyi otwartej od strony kurtyny. Wał czoła zachodniego - jedyny element fortyfikacji, który częściowo zachował się do naszych czasów – jest po rewitalizacji w dużym stopniu odtworzony i wyeksponowany w terenie, podnosząc tym samym walory krajobrazowe przedpola twierdzy.

Miejsce z pozostałościami rawelinu, podobnie jak większość południowego przedpola Twierdzy Zamość, pełni obecnie funkcję spacerowo-rekreacyjną.

Dostępność obiektu dla zwiedzających: Zabytek dostępny.

Autor noty: Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 25.07.2023 r.