Historia

Pierwotnie oficyna kamienicy przy Rynku Wielkim 14. Zbudowana na przełomie XIX i XX w, przed 1939 rokiem przebudowana. W latach 1971-72 objęta pracami restauracyjno-remontowymi wg proj. J. Grudzińskiego, w 1999 r. wykonana wymiana pokrycia dachowego.

Opis

Kamienica położona w obrębie Starego Miasta, na wschód od Rynku Wielkiego, we wschodniej części kwartału zwartej zabudowy ograniczonym ulicami Ormiańską, Bazyliańską, Grodzką i Rynkiem Wielkim. Kamienica orientowana, zwrócona elewacją frontową na wschód do ul. Bazyliańskiej, od strony narożnika pd.-wsch. połączona murem zamykającym dziedziniec, w którym znajduje się brama wjazdowa. Założona na planie trapezu, z sienią przelotową na osi, pomieszczeniami po bokach podzielonych wtórnie (od pd. jednotraktowe, od północy sieni dwutraktowe z klatką schodową w trakcie tylnym). Kamienica wzniesiona z cegły, otynkowana, dwukondygnacyjna z użytkowym poddaszem, podpiwniczona, przykryta wysokim dachem dwuspadowym, z mansardą od strony elewacji frontowej. Dach pobity blachą. Elewacja frontowa wschodnia dwukondygnacyjna, pięcioosiowa, symetryczna. W cokole budynku dwa okienka piwnicy po obu stronach wejścia do sieni. Parter z otworem bramnym (wejściem do sieni) na osi, zamkniętym półkoliście. Po obu stronach wejścia symetrycznie ustawione okna w opaskach zamkniętych od góry łukami odcinkowymi. Część środkowa elewacji wyróżniona przez lizeny sięgające od partii cokołu do gzymsu wieńczącego. Podobne lizeny na narożach elewacji. Parter oddzielony od piętra szerokim i płaskim gzymsem kordonowym, wspartym na kostkowych kroksztynach, przerwany w miejscu lizen. Na piętrze analogiczny układ okien, w miejscu nad wejściem okno, w osiach skrajnych blendy okienne. Gzyms wieńczący elewację podobny w formie do gzymsu międzykondygnacyjnego. Części boczne elewacji frontowej zwieńczone  szerokim, profilowanym gzymsem uskokowym z kroksztynami. Na wysokości dachu  rozbudowana lukarna z półkoliście zamkniętym oknem w opasce, zamykająca od góry część środkową elewacji. Naroża piętra również ograniczone lizenami, nad którymi sterczyny z płycinami nakryte daszkami dwuspadowymi. Elewacja boczna pd. ślepa, w przyziemiu z blendą po zamurowanych drzwiach, niewielkim oknem na linii gzymsu koronującego, na wysokości piętra słabo profilowany gzyms kordonowy. Elewacja tylna zach. 3-osiowa, z półkoliście zamkniętym wejściem bramnych na osi budynku, przy narożniku pn.-zach. wejście do klatki schodowej na tylnym trakcie, oba otwory ujęte w opaskę. Od strony narożnika pd.-zach. otwór okienny w opasce. Parter oddzielony od piętra gzymsem kordonowym, nad którym trzy symetrycznie ustawione okna zamknięte w opaskach, a nad nimi schodkowo ukształtowany szczyt, na osi którego niewielkie okno w opasce, oświetlające poddasze kamienicy. Strop piwnicy budynku na belkach stalowych, sień sklepiona odcinkowo, w pozostałych pomieszczeniach parteru i piętra stropy drewniane z podsufitkami.

Dostęp do zabytku ograniczony.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 23-03-2017 r.