Zlokalizowana w obrębie Starego Miasta wpisanego na listę UNESCO, częściowo zachowała oryginalne elementy wystroju kamieniarskiego z okresu jej powstania, elewacja frontowa utrzymana w duchu klasycystycznym.

Historia

W miejscu kamienicy w 1591 r. stał dom, prawdopodobnie drewniany, należący do Gregora Miecznika. Z l. 1691-1694 pochodzi informacja o istnieniu kamienicy murowanej, własności Szymona Misiaczka, zniszczonej pożarem w 1827 r. Prawdopodobnie na jej fundamentach około poł. XIX w. została wzniesiona obecna kamienica, na pocz. XX w. przebudowana z zatarciem pierwotnego układu wnętrz. W latach 1934-37 konserwowana wg projektu T. Zaremby. Po II wojnie św. przejęta przez Skarb Państwa, w 1993 r. skomunalizowana. Gruntowny remont wykonano w latach 1971-73 wg proj. A. Hołocińskiego i Z. Kropisza. W 2000 r. wymieniono drzwi wejściowe do budynku.

Opis

Kamienica położona w obrębie Starego Miasta, w kwartale zwartej zabudowy ograniczonym ulicami Grodzką, Grecką, Ormiańską i Bazyliańską. Kamienica w zwartej zabudowie, frontem zwrócona na południe do ulicy Grodzkiej. Założona na planie prostokąta, z kwadratowym aneksem od tyłu, jednotraktowa, z sienią przelotową z boku budynku (od strony zachodniej) w której schody na górny poziom, z częściowo zmienionym układem wnętrz przez wystawienie nowych ścianek działowych na obu kondygnacjach. Kamienica wzniesiona z cegły, fundamenty z kamieni wapiennych i cegieł, otynkowana, jednopiętrowa (podobnie tylny aneks),  podpiwniczona, przykryta dachem dwuspadowym z dwiema lukarnami w połaciach aneksu. Dach kamienicy pobity blachą. Elewacja południowa, od frontu, 3 – osiowa, na słabo wykształconym cokole. Parter boniowany i oddzielony od piętra prostym gzymsem kordonowym, całość zwieńczona wydatnym i mocno profilowanym gzymsem koronującym. Brak podziałów wertykalnych. Okna pierwszego piętra w opaskach murowanych z listwą podokiennika na kostkach. Elewacja północna tylna jednoosiowa, z balkonem na całej szerokości osi, zwieńczona słabo wykształconym gzymsem koronującym. Elewacja północna (tylna) aneksu jednoosiowa, elewacja wschodnia (boczna) dwuosiowa, obie elewacje bez podziałów wertykalnych, z prostymi gzymsami międzykondygnacyjnymi i skromnymi gzymsami koronującymi.  Piwnice sklepione kolebkowo, w pozostałych pomieszczeniach stropy płaskie.

Dostęp do zabytku ograniczony.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 22-05-2018 r.