Częściowo zachowała pierwotny układ i oryginalne elementy wystroju kamieniarskiego z okresu jej powstania.

Historia

Kamienica zbudowana w latach 1828-1832 w miejscu murowanego budynku z k. XVI/pocz. XVII w. i starszej, najpewniej drewnianej zabudowy, znanej już z dzieła Brauna (1605 r.), zniszczonej w trakcie jednego z wielu pożarów, które nawiedziły Zamość m.in. w latach 1658, 1672. Od 1828 r. do czasów okupacji hitlerowskiej właścicielami kamienicy byli Żydzi, dom należał do żydowskiej rodziny Harachów ,w 1923 r. oprócz Harachów współwłaścicielami kamienicy były rodziny Klopperów, Orbachów. Luftów, Frydmanów, Fruchtów i Erluchtów. Po II wojnie światowej kamienica została przejęta przez Skarb Państwa, po 1989 r. skomunalizowana. Gruntowna renowacja budynku miała miejsce w latach 1974-76, według proj. H. Kosuth, A. Hołocińskiego i G. Zamoyskiego. W trakcie renowacji m.in. częściowo zmieniono układ pomieszczeń na piętrze, wymieniono dachy, a w pomieszczeniach stropy na ogniotrwałe. W latach 2001-2006 remont strychu na cele mieszkalne.

Opis

Kamienica położona w obrębie Starego Miasta, w kwartale zwartej zabudowy ograniczonym ulicami Pereca, Bazyliańską, Zamenhofa i Łukasińskiego. Dom w zwartej zabudowie, frontem zwrócony na południe do ulicy Pereca. Założony na planie zbliżonym do kwadratu, w układzie wewnętrznym mieszanym, 2- i 3-traktowym, trójdzielnym, z wąskim korytarzem na pierwszej osi od wsch. Kamienica dwukondygnacyjna, podpiwniczona (częściowo wtórnie). Wzniesiona z cegły, otynkowana, przykryta dachem dwuspadowym ze świetlikiem  w kalenicy wsch. części dachu. Dach pobity blachą. Elewacja południowa, od frontu, dwukondygnacyjna, 3 – osiowa, dodatkowo w parterze z wejściem do korytarza, blisko skrajnego wsch. okna, a na piętrze z pojedynczym oknem na osi węgaru dolnego okna. Podział horyzontalny budynku w formie niskiego cokołu, rowka na poziomie parapetów okien parteru, prostego gzymsu kordonowego i wydatnego gzymsu wieńczącego kamienicę, podkreślonym gładkim pasem fryzu. Elewacja północna tylna 4-osiowa, gładka, z wejściem na skrajnej wsch. osi budynku, z szeroką pochyłą skarpą między oknami od strony zachodniej. Nad starą częścią piwnicy sklepienia kolebkowe, w korytarzu sklepienie odcinkowe, w pozostałych pomieszczeniach stropy płaskie.

Dostęp do zabytku ograniczony.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 15-06-2018 r.