Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół pw. św. Anny, ob. pw. św. Jana Apostoła i Ewangelisty - Zabytek.pl

kościół pw. św. Anny, ob. pw. św. Jana Apostoła i Ewangelisty


kościół XVII w. Zakopane

Adres
Zakopane

Lokalizacja
woj. małopolskie, pow. tatrzański, gm. Zakopane

Kościół stanowi przykład sakralnego budownictwa drewnianego.Został przeniesiony do Zakopanego, na Harendę z miejscowości Zakrzów, powiat Wadowice.

Historia

Kościół pw. św. Anny wybudowano w Zakrzowie (powiat wadowicki) w 1719 roku. Do 1922 roku pełnił funkcję kościoła parafialnego. Po wybudowaniu nowego kościoła, został opuszczony i zaczął popadać w ruinę. W latach 1947-1948 został przeniesiony do Zakopanego, na Harendę. O przeniesienie i odtworzenie kościoła zabiegał m.in. Władysław Jarocki, zięć Jana Kasprowicza. W. Jarocki przeprowadził konserwację XVIII-wiecznej zniszczonej polichromii kościoła, a także namalował obrazy do ołtarzy. Świątynię poświęcił ksiądz Jan Tobolak 6 sierpnia 1950. Początkowo kościół był filialnym parafii Najśw. Rodziny w Zakopanem. W 1982 roku kościół uzyskał prawa parafialnego.

Opis

Usytuowany jest w środkowej części osiedla Harenda, na parceli obok Muzeum i mauzoleum Jana Kasprowicza. Orientowany, jednonawowy, z nieco węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie oraz wieżą od zachodu, przed którą kruchta przekryta półszczytowym daszkiem. Przy nawie, od strony południowej przedsionek. Dach dwuspadowy, zamknięty trójbocznie. Kościół drewniany, konstrukcji zrębowej, posadowiony na kamiennej podmurówce. Dach konstrukcji krokwiowo-stolcowej kryty gontem. Ściany na zewnątrz szalowane deskami pionowo. Czworoboczna wieża, zbudowana „na słup”, z pseudoizbicą, przykryta baniastym, późnobarokowym hełmem zwieńczonym latarnią. Wokół kościoła biegną otwarte soboty przykryte gontowym, jednospadowym daszkiem. Wewnątrz strop belkowy, odeskowany. Strop i ściany pokryte polichromią z 1719 roku, uzupełnioną i konserwowaną w latach 1948-1950 przez artystę malarza Władysława Jarockiego. Ołtarz główny barokowy, z XVIII wieku. Obraz patrona kościoła, przebywającego na wygnaniu na wyspie Patmos, jest autorstwa W. Jarockiego.

Zabytek dostępny z zewnątrz przez cały rok, wewnątrz podczas Mszy Św.

Oprac. Olga Dyba NID OT w Krakowie, 19.05.2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_12_BK.184382, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_12_BK.403761