Powstał jako element wzorcowego, eksperymentalnego osiedla mieszkaniowego towarzyszącego wystawie WuWA, będącego znakomitym przykładem realizacji nowoczesnych tendencji w urbanistyce i architekturze europejskiej lat 20. XX wieku.

Historia

Budynek został wybudowany w 1929 r.; przed 1945 r. dobudowano garaż; po 2000 r. przeprowadzony został remont elewacji. Autorem projektu architektonicznego i projektu ogrodu był Moritz Hadda; projektu wnętrz: Moritz Hadda (projekt mebli) i Martin Rosenstein (projekt pokoju dziecinnego) oraz Anna Rading (projekt zasłon).

Opis

Budynek usytuowany jest w południowej pierzei ul. Zielonego Dębu.

Stanowi realizację domu jednorodzinnego przeznaczonego pierwotnie dla rodziny pracownika umysłowego. Był to największy zrealizowany dom jednorodzinny osiedla, jego powierzchnia wynosi 201,82 m2.

Ściany zewnętrzne są murowane z cegły. Stropy płaskie, żelbetowe, podwójne systemu "Brandt". Dach płaski, kryty papą. Elewacje tynkowane, płasko opracowane, bez podziałów. Stolarka okienna współczesna.

Jest to budynek wolnostojący, wzniesiony na rzucie nieregularnym, częściowo podpiwniczony, o rozczłonkowanej, zgeometryzowanej bryle. Jest to budynek parterowy, z półokrągłym wykuszem na osi elewacji ogrodowej - południowo-zachodniej. W północno-wschodniej części budynku wyniesiona została druga kondygnacja mieszcząca jedynie pokój gościnny oraz klatkę schodową z wyjściem na taras urządzony na dachu.

Dostęp do zabytku ograniczony. Budynek stanowi własność prywatną - brak możliwości zwiedzania. Osiedle dostępne z zewnątrz.

Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 14.10.2014 r.