Do wyjątkowych elementów tego obiektu należy kaplica św. Brunona z barokową polichromią wnętrza oraz bogate, głównie barokowe, wyposażenie wnętrza.

Historia

Wozławki zostały lokowane na prawie chełmińskim w 1357 r., choć pierwsza wzmianka źródłowa na temat wsi pochodzi z roku 1355. Z roku 1379 pochodzi wzmianka o proboszczu w Wozławkach. W dokumencie lokacyjnym znajduje się informacja o istnieniu w tym czasie na terenie wsi niewielkiego kościoła, wzniesionego zapewne z drewna, który nie zachował się do naszych czasów. Obecny, murowany kościół w Wozławkach powstał w trzech etapach. W pierwszej fazie budowy, w latach 1370-1380 wzniesiono mury korpusu nawowego i zakrystii, następnie, ok. 80 lat później, wzniesiono wieżę, a w trzeciej fazie wykonano szczyty wieży oraz korpusu nawowego. Podczas wznoszenia wieży zlikwidowano szczyt wschodni kościoła. W latach 1727-1728 do elewacji południowej kościoła dobudowano kaplicę św. Brunona, której fundatorem był kanonik warmiński Gotfryd von Eulenburg. Polichromię wnętrza kaplicy wykonał Maciej Meyer z Lidzbarka Warmińskiego, który jest również autorem iluzyjnej dekoracji malarskiej w Świętej Lipce. W 1788 r. kaplica została poddana gruntownym pracom remontowym. Konserwację barokowej polichromii kaplicy przeprowadzono w latach 2011-2014.

Opis

Kościół w Wozławkach zlokalizowany jest w centrum wsi w sąsiedztwie drogi Bartoszyce - Bisztynek. Wzniesiony na planie prostokąta, orientowany, gotycki, murowany z czerwonej cegły użyciem kamienia polnego w partii dolnej, z wieżą dostawioną na osi wschodniej elewacji. Bryła kościoła wsparta przyporami. Korpus nawowy i wieża kryte dachem siodłowym z dachówką ceramiczną. Do elewacji południowej dobudowana jest barokowa kaplica św. Brunona wzniesiona na planie centralnym, tynkowana i kryta kopułą z latarnią. Do wschodniej partii elewacji południowej kościoła dobudowana jest gotycka zakrystia. W centralnej części elewacji południowej znajduje się zamurowany otwór wejściowy. Szczyty zachodni korpusu nawowego w znacznej mierze został rozebrany jeszcze w średniowieczu z powodu dostawienia wieży. Szczyt wschodni sterczynowy, artykułowany blendami biegnącymi przez całą jego wysokość. Otwory okienne wtórne, wykonane zapewne w okresie nowożytnym, z tynkowanymi opaskami, wysokie, zamknięte łukiem odcinkowym. Wieża kościoła czterokondygnacyjna, o nierównych kondygnacjach, artykułowana blendami różnej wysokości, zwieńczona szczytami sterczynowymi wschodnim i zachodnim. W przyziemiu wieży znajduje sie ostrołukowy portal. Kościół w Wozławkach jest zbliżony typologicznie do kościołów w Sątopach Barcianach, Unikowie i Kiwitach. Duża analogia pod względem wykonania partii wschodniej z kościołem w Sątopach może sugerować działalność tego samego warsztatu wznoszącego oba obiekty. Wnętrze salowe, kryte polichromowanym stropem z wzorami ornamentalnymi. Kaplica św. Brunona dekorowana barokową polichromią z przedstawieniem Wniebowstąpienia w kopule. Do najcenniejszych elementów wyposażenia wnętrza należą: barokowy ołtarz główny z 1725r. wykonany w warsztacie Krzysztofa Peukera z Reszla, pochodząca z tego samego roku ambona, obudowa chrzcielnicy z XVII w. oraz dwa barokowe ołtarze boczne. Najstarszym obiektem zachowanym we wnętrzu kosciołajest późnogotycka rzeźba św. Anny Samotrzeciej z ok. 1520 roku.

Obiekt dostępny. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Oprac. Maurycy Domino, 8.12.2014 r.