Szczególnie interesująca jest żeliwna płyta nagrobna pochodząca z XVI w.

Historia

Historia parafii w Wierzchu sięga 2 poł. XIV wieku. Nie znamy formy murowanego kościoła, który wzniesiono w 2 poł. XVI w. - ok. 1900 r. kościół rozebrano, pozostawiając jedynie wieżę. W l. 1900-1904 dostawiono do niej nowy korpus.

Opis

Kościół położony jest na wzniesieniu w płn. części wsi. Wraz z niewielkim cmentarzem otoczony jest ceglanym murem zwieńczonym późniejszą, renesansową attyką. Neorenesansowy kościół, zbudowany z cegły na planie krzyża z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, przykryty jest dwuspadowym dachem. Od zach. przylega wieża poprzedniego, renesansowego kościoła: kwadratowa, wyżej ośmioboczna, zwieńczona barokowym hełmem. Otynkowane elewacje z ramowymi podziałami są bogato zdobione ceglanym detalem architektonicznym i zamknięte fryzem sgraffitowym. Pokrycie dachu wykonane jest z dwukolorowej szkliwionej dachówki ułożonej we wzory geometryczne. Wieża wymurowana z cegły z użyciem kamienia ma 7 kondygnacji, zachowała oryginalne okna oraz otwory strzelnicze. Ceramiczny portal zdobiony mozaiką powstał wraz z obecnym korpusem kościoła. W elewacje wmurowane są renesansowe płyty nagrobne z figuralnymi przedstawieniami: rzadko spotykana żeliwna płyta z przedstawieniem Susanny Bohdanowskiej v. Slimakow, zm. 1571, opatrzonym inskrypcją w j. czeskim. Kamienne epitafia poświęcone są m.in. Georgowi Strzeli v. Dielaw (zm. przed 1595) i jego żonie Anie Lesotownie (zm. ok. 1600) - z herbem Odrowąż i czeską inskrypcją. Pozostałe tablice pochodzą z XVII (kartusz herbowy z inskrypcją) i XIX wieku. Ostatnie epitafium, rycerza zm. ok. 1600, znajduje się na ogrodzeniu kościelnym.

Kościół jest użytkowany, dostępny.

Oprac. Joanna Szot, OT NID w Opolu, 21.10.2014 r.