Usytuowanie i opis

Grodzisko znajduje się na Wysoczyźnie Elbląskiej, ok. 1,5 km na północny -zachód od wsi Weklice, na wybitnie obronnym, wysokim, zalesionym cyplu usytuowanym pomiędzy dwoma bezimiennymi strumieniami. Grodzisko jest założeniem trójczłonowym. Najstarszy człon składa się z regularnego kwadratu otoczonego dwoma wałami i dwiema fosami. Na północny-zachód od pierwotnego założenia znajduje się jego drugi człon zabezpieczony od strony północnej wałem poprzecznym i dwiema niewielkimi fosami odcinającymi cypel od masywu Wysoczyzny Elbląskiej. Trzeci człon założenia znajduje się na południowym krańcu cypla.

Historia

Grodzisko pruskie znane w miejscowej tradycji jako Schwedenschanze. Na podstawie badań archeologicznych w 1925 r. wydzielono trzy fazy użytkowania grodu: I - do około 1235 r., II - 1235-1260/1275, III - okres po II powstaniu pruskim. Funkcjonowanie w tym miejscu dawnego grodu pruskiego udokumentowane zostało w kronice Piotra z Dusburga, który wspomina o Castrum Weklitze.

Stan i wyniki badań

Pierwsze badania wykopaliskowe przeprowadzone zostały w 1925 r. przez M. Eberta i B. Ehrlicha i w znacznej mierze dotyczyły głównego, najstarszego członu założenia obronnego. Odkryto wówczas pozostałości przekładkowej konstrukcji wału, która uległa pożarowi oraz resztki domostw. Po zewnętrznej stronie wału zarejestrowano pozostałości kamiennego muru i spalonej wieży obronnej. W 1982 r. Antoni Pawłowski przeprowadził kolejne badania na grodzisku w Weklicach, które koncentrowały się na pierwszym i trzecim jego członie. Na majdanie grodziska głównej części założenia odkryto kamienny bruk. Brak ruchomego materiału zabytkowego i pozostałości jakiejkolwiek zabudowy, sugeruje, że po zdobyciu grodu przez Krzyżaków usunięte zostały wszelkie pozostałości po Prusach - jego pierwotnych budowniczych i użytkownikach, a powierzchnia majdanu została wybrukowana.

Dostęp do obiektu ograniczony, głównie z powodu jego położenia na terenie dużego kompleksu leśnego, nacechowanego znacznymi deniwelacjami terenu i pozbawionego oznakowanych ciągów komunikacyjnych, co w znacznej mierze utrudnia prawidłową lokalizację stanowiska.

Oprac. Hanna Mackiewicz, OT NID w Olsztynie, 15.10.2014 r.