Jest pamiątką po rodzinie, która jako ostatnia dysponowała mokotowską posiadłością od połowy XIX wieku aż do wywłaszczenia w 1945 roku Stanowi przykład typowej dziewiętnastowiecznej rodowej kaplicy grobowej.

Historia

Franciszek Szuster mieszczanin, znany litograf nabył w 1845 roku dawną rezydencję Izabeli Lubomirskiej od Anny z Tyszkiewiczów Dunin-Wąsowiczowej. W kolejnych latach przekształcił zaniedbany park i częściowo rozparcelował. W 1899 roku na zlecenie Szustrów na terenie Górnego Ogrodu zbudowano grobową kaplicę. Projektantem rodowego mauzoleum był arch. Wincenty Rakiewicz. W 1900 roku pochowano w nim żonę właściciela Rozalię z Pieszczyńskich primo voto Viver, secundo voto Szuster, a w 1901 roku samego Franciszka Szustra. We wnętrzu znajdował się drewniany krzyż z kościaną figurą Chrystusa i marmurowy ołtarz. Posiadłość odziedziczył brat Franciszka Antoni, a następnie jego syn Aleksander. W latach 20. XX wieku na skarpie nad kaplicą powstały dwa domy mieszkalne. W grobowcu w 1941 roku spoczął jeszcze syn Aleksandra Szustra - Franciszek jr. Po 1945 roku kaplica została zdewastowana. Ostatni z rodu, Tadeusz Szuster przed śmiercią w 1973 roku doprowadził do przeniesienia szczątków krewnych na cmentarz powązkowski. W latach 70. i 80. XX wieku prowadzono przy obiekcie doraźne prace remontowe. W 2004 roku kaplica został odrestaurowana dzięki akcji „Gazety Stołecznej”.

Opis

Niewielka murowana i otynkowana kaplica usytuowana jest na stoku skarpy w południowej części Parku Promenada - Morskie Oko. Powyżej niej znajdują się dwa budynki mieszkalne na skraju ul. Belgijskiej. Klasycystyczna w stylu świątynka założona została na centralnym planie, typowym dla tego rodzaju budowli. Kwadratowy w rzucie budyneczek poprzedzony jest od wsch. tarasem z wejściowymi schodkami o kutych balustradach. Kapliczkę otacza ogrodzenie z furtą wejściową, o murowanych filarach i podmurówce, z metalowymi sztachetami. Wszystkie cztery elewacje wieńczą trójkątne naczółki ozdobione akroterionami. Naroża ujmują pilastry z podłużnymi płycinami. Ściany zdobią ujęte opaską blendy zamknięte łukiem pełnym z kluczem. W ich górnej partii znajdują się otwory z dekoracyjnymi kratami. Od frontu półkolistą arkadę wypełniają dwuskrzydłowe metalowe drzwi z ażurową partią u góry. Dach wieńczy wydatny cokół z krzyżem zdobiony motywem wieńca. Nad wejściem, w naczółku umieszczona jest data fundacji. Wnętrze kaplicy przykrywa sklepienie kopulaste. Na wprost od wejścia zachowały się: kamienne obramienie ołtarza, główki aniołków przy łuku arkady otworu okiennego i dekoracyjne kroksztyny wspierające zapewne pierwotnie stół. Na wsch. ścianie umieszczono w 1985 roku tablicę z kopią inskrypcji nagrobnych dotyczących Rozalii i Franciszka Szustrów. W podłodze znajdują się metalowe drzwi krypty.

Obiekt dostępny dla zwiedzających.

Oprac. Małgorzata Laskowska-Adamowicz, OT NID w Warszawie, 29.09.2015 r.