Uzupełnieniem architektury kościoła jest utrzymane w tym samym stylu jego podstawowe wyposażenie. Świątynia i klasztor Karmelitów Bosych od czasu swego powstania odgrywały znaczącą role w historii Wadowic. Było to miejsce w którym prowadzono działalność edukacyjną oraz kształtowano i  podtrzymywano tradycje patriotyczne. Na terenie klasztoru w okresie międzywojennym  działała szkoła średnia z uprawnieniami placówki państwowej. Obecnie klasztor wraz z kościołem-sanktuarium św. Józefa i Centrum Rekolekcyjno-Pielgrzymkowym im. Jana Pawła Wielkiego jest ważnym ośrodkiem kultu św. Józefa, Matki Bożej Szkaplerznej oraz św. Rafała Kalinowskiego.

Historia

Karmelici Bosi przybyli do Wadowic w 1892 r. W pierwszych latach pobytu w mieście zajmowali wydzierżawiony dom prywatny. W latach 1897-1899 zakonnicy wybudowali klasztor z kościołem pw. św. Józefa, konsekrowanym w 1899 r. przez krakowskiego biskupa Jana Puzynę. Inicjatorem budowy klasztoru i kilkukrotnym przeorem wadowickiej wspólnoty był o. Rafał Kalinowski, powstaniec styczniowy, zesłaniec syberyjski, późniejszy karmelita, zasłużony dla zakonu, w 1991 r. beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II. Plany kościoła i klasztoru opracowali Tadeusz Prauss i Adam Kozłowski, przy udziale Richarda Jordana. Pracami budowlanymi kierował Hilarion Słowik. W 1928 r. i w latach 1934-1936 klasztor został powiększony o dwa skrzydła i w ten sposób powstał okazały zespół zabudowy na planie czworoboku. Kościół  od czasu budowy zachował się w niezmienionym stanie. Późniejsze remonty nie miały wpływu na jego walory architektoniczne. W latach 1981-1982 w świątyni m.in. położono nową posadzkę i wymieniono instalację elektryczną. W 1994 kościół pokryto nową dachówką, a w 1998 r. osuszono fundamenty budowli. Ostanie prace renowacyjno-porządkowe na terenie klasztoru prowadzone były w 2004 r.

Opis

Kościół jest murowany z cegły, niepotynkowany, nakryty dachem dwuspadowym i dachami pulpitowymi. Elewacje zdobi skromny detal architektoniczny. Świątynia w układzie bazylikowym  składa się z trzech naw rozdzielonych arkadami filarowymi. Przy płytkim prezbiterium znajduje się zakrystia i kaplica bracka. W przedłużeniu kościoła nad magazynem zakrystii mieści się chór zakonny. Nawy świątyni nakrywają sklepienia krzyżowe na gurtach, a zakrystię i chór stropy na belkach stalowych. Korytarz po  zachodniej stronie kościoła prowadzi do klasztoru. Na  skromne wyposażenie świątyni składają się na nie m.in. drewniane ołtarze, ambona i stacje Drogi Krzyżowej wykonane w k. XIX w. w Gröden St. Urlich w austriackim Tyrolu, w warsztacie Ferdynanda Stuflessera. W ołtarzu głównym znajduje się słynący łaskami obraz św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus namalowany przez Franciszka Bergmana, umieszczony pomiędzy drewnianymi figurami św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Przed kościołem w parku stoi kamienna figura św. Józefa wykonana w 1900 r. przez kamieniarza z Wadowic, Wojciecha Filka. W klasztorze można zwiedzać celę w której mieszkał św. Wojciech Kalinowski i zobaczyć pamiątki po nim.

Zabytek dostępny.

Oprac. Tadeusz Śledzikowski, OT NID w Krakowie, 08-11-2015 r.