Historia

Ewangelicki kościół imieniem Trójcy Świętej i Matki Boskiej zwany „Dolnym”, „Małym” lub „Polskim” wzmiankowany był po raz pierwszy w 1587 r., gdy właściciel Twardogóry Georg Dyhrn nakazał wykonanie nowego stropu i ław. Po wybudowaniu w latach 1688-90 pośrodku rynku kościoła „Górnego” pełnił funkcję kościoła filialnego, w który odparowano nabożeństwa w języku polskim. Obecny wzniesiony w latach 1877-79 przez cieślę H. Dreysera na miejscu poprzedniego. Nieużytkowany od 1956 r., przejęty przez miasto w 1992 r. Generalny remont i adaptację na salę koncertową zakończono w 2009 roku.

Opis

Orientowany, neogotycki, położony na splantowanym zboczu wzgórza w pobliżu pałacu. Konstrukcji szkieletowej, na wysokiej ceglanej podmurówce. Do prostokątnej nawy przylega węższe, prosto zamknięte prezbiterium z zakrystią od północy. Wewnątrz nawę obejmują wsparte na filarach drewniane empory. Nawę od prezbiterium oddziela ażurowy, dekorowany maswerkami ostrołuczny łuk tęczy. Zachowana oryginalna polichromia wnętrza. Barokowe wyposażenie przeniesione do kościoła św. Idziego w Chełstowie.

Dostęp do zabytku ograniczony.

Oprac. Grzegorz Grajewski, OT NID we Wrocławiu, 03.12.2014 r.