Historia

Kościół został wzniesiony w 2. poł. XIII w., na przeł. XVI i XVII w. był przebudowany w formach późnorenesansowych - przekształcenie szczytu wschodniego, nowa sygnaturka i kruchta południowa, manierystyczny ołtarz. W XVIII w. nadbudowano drewnianą część wieży. W 1871 r. nastąpiła przebudowa neogotycka, prowadzona według projektu królewskiego inspektora budowlanego Buchterkircha, wykonano także nowe wyposażenie wnętrza. Od 1946 r. kościół rzymskokatolicki.

Opis

Kościół położony w centrum wsi, na nawsiu, w obrębie cmentarza przykościelnego otoczonego murem kamiennym. Orientowany, wczesnogotycki, salowy, z wydzielonym prostokątnym masywem wieżowym od zachodu, o szerokości równej korpusowi nawowemu, i z kruchtą boczną od południa. Dachy korpusu i kruchty dwuspadowe. Nad zachodnią częścią korpusu kwadratowa w rzucie wieża zwieńczona hełmem z czterema tarczami zegarowymi i ośmioboczną latarnią. W zwieńczeniu szczytu wschodniego późnorenesansowa sygnaturka. Kościół murowany z kostki granitowej układanej w regularnych warstwach, szczyt zachodni i górne partie części zachodniej ścian bocznych wzniesione z kamienia polnego o nieregularnym układzie. Wieża drewniana, wybudowana w konstrukcji szkieletowej, odeskowana, z hełmem krytym blachą. Dachy korpusu nawowego i kruchty kryte dachówką-karpiówką. Wczesnogotyckie ostrołukowe portale w elewacji zachodniej i południowej (ob. zamurowany). Otwory okienne neogotyckie, ostrołukowe, w ceglanych obramieniach. Okna ścian bocznych korpusu przedzielone laskowaniem. Szczyt zachodni nierozczłonkowany. Na elewacji wschodniej powyżej okien relikty zamurowanych wczesnogotyckich otworów ostrołukowych. Szczyt wschodni przekształcony, w formach późnorenesansowych, o wklęsło-wypukłych krawędziach, od dołu zakończonych wolutami, rozczłonkowany przez półkoliście zamknięty otwór w dolnej części i trzy blendy (jedną prostokątną i dwiema zamkniętymi półkoliście) w górnej części. Kruchta boczna późnorenesansowa, z portalem zamkniętym łukiem odcinkowym, zwieńczona dwukondygnacyjnym szczytem o ślepych, półkoliście zamkniętych arkadkach. Wnętrze nawy i kruchty południowej nakryte drewnianymi stropami belkowymi, wnętrze kruchty podwieżowej ze sklepieniem kolebkowym. W ścianie wschodniej wnęka sakramentarium zamknięta półkoliście, w zachodniej części nawy drewniana neogotycka empora organowa. W kruchcie południowej wczesnogotycki, ostrołukowy portal uskokowy z późnorenesansowymi drzwiami. W kruchcie podwieżowej późnoromańska chrzcielnica z wapienia gotlandzkiego, powstała zapewne u schyłku XIII wieku. W nawie elementy wyposażenia neogotyckiego: korpus ambony, organy (firma B. Grueneberga ze Szczecina, 1872 e.), chrzcielnica i ławki z 1851 roku.

Dostęp do zabytku ograniczony. Możliwość zwiedzania wnętrza za zgodą proboszcza.

Oprac. Maciej Słomiński OT NID Szczecin, 25.06.2014 r.