Ponadto w kościele znajdują się renesansowe płyty nagrobne. Niedaleko kościoła jeszcze w latach 50-tych XX wieku znajdował się XVII-wieczny dwór Pücklerów - obecnie zachowała się tylko brama prowadząca na teren dawnego założenia dworskiego, zaś w parku znajduje się jeden z najstarszych dębów szypułkowych na Opolszczyźnie zwany Dębem Pücklera, pod którym zobaczyć można głaz z inskrypcją upamiętniającą pojedynek, który, jak głosi legenda, miał miejsce w XVI wieku.

Historia

Pierwsze wzmianki o szydłowieckim kościele pochodzą z połowy XIV wieku. Była to świątynia katolicka pw. Maryi Matki Bożej. W XVI wieku wieś przeszła na własność protestanckiej rodziny Pücklerów. W latach 1616-17 dzięki staraniom właściciela Szydłowca, Hansa Pücklera i jego żony Heleny, rozebrany został stary kościół i zbudowany nowy, murowany. Budowniczym tej ewangelickiej świątyni był Antonio Rusco z Offen. Ponadto w pracowniach Hermanna Fischera (rzeźbiarza) i Caspara Winckler (malarza) zamówiono nowe wyposażenie: ołtarz, ambonę, chrzcielnicę i krucyfiks. Kościół otrzymał wezwanie Salwatora. W 1629 roku, na mocy edyktu restytucyjnego cesarza Ferdynanda II Habsburga, kościół został przejęty przez katolików. Ok. poł. XX wieku w świątyni urządzono kuźnię. W latach 60-tych kościół przechodzi pod opiekę parafii w Niemodlinie.

Opis

Kościół znajduje się pośrodku miejscowości, w połowie drogi z Niemodlina do Lewina Brzeskiego. Położony jest na działce zbliżonej do owalu, otoczony kamiennym murkiem z wejściem na osi. Świątynia jest orientowana, murowana z kamienia łamanego i cegły. Zbudowana została na planie prostokąta z niewielką, czworoboczną zakrystią (z lożą na piętrze) przy północnym boku prezbiterium i wtopioną w korpus wieżą znajdującą przy zachodnim krańcu. Elewacje są gładko otynkowane z otworami okiennymi nawy zamkniętymi łukiem pełnym, w opaskach oraz prostokątnym otworem wejściowym na osi i zróżnicowanymi oknami w partii wieży (ostrołukowe, zamknięte odcinkiem łuku i prostokątne). W elewację wieży, tuż ponad drzwiami wejściowymi wmurowana została tablica erekcyjna z inskrypcją i herbami Pücklerów i Odrowąż. Kościół nakryty jest dachem siodłowym z połacią dachu przechodzącą na zakrystię. Wieża zwieńczona jest wydatnym gzymsem koronującym i nakryta daszkiem namiotowym. Wnętrze kościoła nakryte jest sklepieniem kolebkowym z lunetami ze stiukową dekoracją w formie wałków, ściany zaś artykułowane są pilastrami. Nad zakrystią znajduje się loża kolatorska otwarta do wnętrza arkadą o łuku spłaszczonym. Po zachodniej stronie kościoła mieści się chór muzyczny. Głównym elementem wystroju wnętrza jest trójkondygnacyjny ołtarz główny wykonany przez Hermanna Fischera i Caspra Wincklera (1616 - inskrypcja z tyłu ołtarza) z typowym dla sztuki protestanckiej programem ikonograficznym (predella: scena Ostatniej Wieczerzy, w retabulum kolejno płaskorzeźby ze scenami Ukrzyżowania i Zmartwychwstania oraz w zwieńczeniu Wniebowstąpienia) i rzeźbami czterech proroków. Wystroju świątyni dopełniają pochodzące z tego samego warsztatu ambona z koszem wspartym na rzeźbie Mojżesza z tablicami dekalogu oraz chrzcielnica z płaskorzeźbionymi scenami z życia Jezusa i krucyfiks. Ponadto w ściany nawy wmurowane są renesansowe płyty nagrobne, w tym z przedstawieniami dzieci, a na drzwiach prowadzących do zakrystii zachowały się antaba i okucia wokół zamka z przedstawieniem św. Jerzego walczącego ze smokiem.

Zabytek dostępny. Podlega parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Niemodlinie

Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 21.01.2015 r.