Historia

Kamienne mury miejskie zaczęto wznosić w XIV w., na miejscu drewniano-ziemnych umocnień. Prace budowlane trwały do XVI wieku. Ostatecznie obwarowania miejskie obejmowały miasto lokacyjne wraz z zamkiem i osadą targową. W pierścieniu murów otoczonych fosą znajdowały się dwie bramy - Głogowska, zwana Glinianą oraz Żagańska, zwana Kamienną, trzy furty i 25 baszt. W 1745 roku rozebrano ruiny zamku, a na jego miejscu wzniesiono kościół ewangelicki, wykorzystując średniowieczne mury. W 1804 roku rozpoczęto rozbiórkę murów, w latach 1826-1836 wyburzono bramy. Z czasem zasypano fosę, a na przełomie XIX i XX w. założono park miejski na miejscu wałów obronnych.

Opis

Mury miejskie zachowały się na kilku odcinkach: w południowej części miasta, w ruinie kościoła ewangelickiego znajduje się fragment muru z basztą, przy ul. K. Świerczewskiego mieści się fragment Bramy Żagańskiej oraz przy budynku K. Świerczewskiego 9 został wbudowany fragment muru (32 m długości, 7 m wysokości), zakończony prostokątną basztą, wzdłuż ul. Ogrodowej, na tyłach ul. Katedralnej, mur (68 m długości, do 3,5 m wysokości) z dwiema półkolistymi basztami, oraz w północnej części miasta, przy ul. Bronka Kozaka mur (84 m długości, do 5,5 m wysokości) z dwiema półkolistymi basztami oraz ostrołukową bramą z drewnianymi wrotami. Mury zostały wzniesione z kamienia narzutowego i rudy darniowej, przemurowane cegłą, na fragmentach otynkowane. Na części zachowanych odcinków korony murów kryte dachówką ceramiczną lub zabezpieczone rzędami cegieł.

Zabytek dostępny.

Oprac. Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 16.09.2015 r.