Wybitny znawca młynów wiatrowych Mieczysław Pawlik stwierdzał, że jest to jeden z najpiękniejszych obiektów na Białostocczyźnie.

Historia

Konstruktorem i budowniczym młyna był Kazimierz Bartulewicz właściciel wiatraka. Obiekt ukończono w 1937 roku i pracował on do 1948 roku a następnie został zamknięty.

Opis

Obiekt drewniany o konstrukcji ścian słupowo-ryglowej został usytuowany w krajobrazie otwartym na wzgórzu po wschodniej stronie szosy Białystok-Augustów (droga krajowa nr 8). Ma kształt ostrosłupa ściętego o podstawie regularnego ośmioboku i ścianach zwężonych ku górze. Budynek posiada podpiwniczenie i trzy użytkowe kondygnacje. Komunikacja między poszczególnymi kondygnacjami odbywa się przy pomocy jednobiegowych schodów. Wysokość obiektu wynosi 1230 cm a szerokość podstawy 800 cm. Obracalna czapa młyna spoczywa na łożysku składającym się z dwóch dębowych krążyn, pomiędzy którymi znajduje się 40 rolek. Obiekt pozbawiony śmigieł przykryty jest dachem namiotowym, przykrytym blachą. Na szczycie metalowa chorągiewka z datą: 1937. Mechanizmy przemiałowe zdemontowano już w 1950 roku.

Obiekt niedostępny.

Oprac. Grzegorz Ryżewski OT NID w Białymstoku, 28-08-2014 r.