XIX wieku.

Historia

Prawdopodobnie na przeł. XIV i XV w. pośrodku Rynku stanęła pierwotna budowla samorządowa. Niestety, nie jest znany jej wygląd. Z XIV w. może pochodzić sklepienie kolebkowe z gurtami, przykrywające jedno z pomieszczeń piwnicznych. Gotycki ratusz spłonął w 1541 r. w czasie pożaru Świebodzina, następnie został odbudowany w granicach wytyczonych przez dotychczasową budowlę. Nowy trzytraktowy ratusz wzniesiono z cegły i nakryto dachami dwuspadowymi. Po stronie zachodniej stanęły dwie ośmioboczne wieże z renesansowym krenelażem. W XVII w., po wojnie trzydziestoletniej, wieże połączono drewnianym mostkiem. Tak ukształtowany ratusz, otoczony jatkami mięsnymi, zachował się do XIX wieku. W 1827 r. rozebrano jedną z wież ze względu na zagrożenie jej zawaleniem, w 1854 r. usunięto jatki. Zapewne w tym czasie elewacje otrzymały nowy, neogotycki wystrój. Ostatni remont przeprowadzono w latach 2007-2009 - oczyszczono i pomalowano elewacje ratusza. W poprzednich stuleciach oprócz rady miejskiej w budynku miały siedzibę m.in. sąd ławniczy, apteka oraz winiarnia. Obecnie znaczną część budynku zajmuje Muzeum Regionalne.

Opis

Piętrowa budowla ceglana założona na planie prostokąta. Po stronie zachodniej wieża zwieńczona krenelażem. Wschodnią elewację wieńczą trzy trójkątne naczółki. Budynek nakrywają trzy dachy dwuspadowe. Wszystkie elewacje ratusza ozdabiają pilastry, gzymsy i boniowanie. Wewnątrz budynku zachowały się interesujące sklepienia - w piwnicach krzyżowo-żebrowe i kolebkowe, na parterze kryształowe i sieciowe z lunetami. W tych pomieszczeniach Muzeum Regionalne na stałych i czasowych wystawach prezentuje m.in. pradzieje regionu świebodzińskiego, historię miasta i walory przyrodnicze Pojezierza Lubuskiego (ekspozycja licznych okazów flory i fauny, które tworzą interesującą kolekcję przyrodniczą).

Dostęp do zabytku ograniczony. Muzeum czynne od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-16.00.

Oprac. dr Krzysztof Garbacz, OT NID w Zielonej Górze, 22.09.2014 r.