podlaskiego w okresie od 2. poł. XIX w. do 1915 roku. Jest on połączniem tradycyjnego trójdzielnego rozplanowania przestrzennego cerkwi z bogatą dekoracją elewacji, wzorowaną na rosyjskiej architekturze drewnianej. Do dekoracji tego typu świątyń wykorzystywano urozmaicony układ szalunku oraz dużą ilość detalu architektonicznego. Dodatkowym walorem artystycznym cerkwi jest jej rozczłonkowana, malownicza bryła.

Historia

Cerkiew przy ul. Zarzecze w Suwałkach wybudowano w 1891 r., wyświęcono rok później. Do 1940 r. funkcjonowała jako kaplica cmentarna, potem jako cerkiew parafialna obsługiwana przez duchownych z sąsiednich parafii. W 1956 r. otrzymała status świątyni parafialnej samodzielnej parafii prawosławnej. Remontowana w l. 70. XX wieku.

Opis

Świątynia usytuowana jest na cmentarzu prawosławnym (w jego pd.-wsch. krańcu) graniczącym od pn.-wsch. z cmentarzem ewangelickim, a od pn. i od zach. z cmentarzem rzymskokatolickim. Wzniesiona na planie krzyża greckiego z prostokątnym przedsionkiem od frontu. Bryła świątyni jest rozczłonkowana, z wieżą umieszczoną na wyniesionej części centralnej w przecięciu ramion krzyża. Drewniana, konstrukcji wieńcowej, na wysokim kamiennym fundamencie, ozdobnie szalowana (ornamenty w formie koronki wycinane w deskach). Trzy ramiona budowli nakryte są dachami trójpołaciowymi, ramię od frontu i kruchta - dachami dwuspadowymi. Wieża jest czworoboczna, zdobiona na ściankach krzyżami prawosławnymi ujętymi pilastrami, nakryta czteropołaciowym dachem wieżowym, zwieńczona hełmem z małą, cebulastą kopułką, osadzoną na wielobocznym segmencie. Elewacje bogato zdobione (szalunek, opracowanie węgłów, nad i podokienniki, okiennice). We wnętrzu ikonostas, boczne części nawy i ołtarz kryte stropem płaskim, centralna część stropem imitującym kopułę.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

oprac. Iwona Górska, OT NID w Białymstoku, 20.10.2014 r.