Historia

W roku 1683 przybyła do Sulechowa grupa polskich protestantów, chroniąc się przed kontrreformacją, której przewodniczyli bracia Stanisław i Mikołaj Latalscy. Na terenie zamkowym, poza murami powstała kolonia kalwińska. Własną świątynię, usytuowaną na podzamczu, wybudowali w latach 1752-1765. Prace we wnętrzu trwały do 1779 roku. Po II wojnie światowej w budynku funkcjonował dom katolicki, później dom kultury. W latach 80. XX w. rozpoczęto remont obiektu, który skończono po przerwie w latach 2004-2007. Obecnie mieści się w nim sala widowiskowo-koncertowa Sulechowskiego Domu Kultury.

Opis

Kościół znajduje się w pn.-wsch. części miasta, na zachód od zamku, połączony z nim współczesnym łącznikiem, orientowany. Reprezentuje późnobarokową architekturę sakralną. Jest to obiekt murowany z cegły, założony na rzucie prostokąta, z niewyodrębnionym w bryle prezbiterium i z wieżą wtopioną w partię zachodnią. Dwukondygnacyjny korpus przykrywa dach trójspadowy, a czterokondygnacyjna wieża jest nakryta dachem czterospadowym. Nad pierwszą kondygnacją znajduje się wtórny strop żelbetowy, wyżej zachowało się pozorne sklepienie drewniane (beczkowe). Elewacje są ozdobione bogatym detalem architektonicznym w formie gzymsów, pilastrów jońskich zastosowanych w wielkim porządku, naczółków, podokienników. Fasadę kościoła zaakcentowano pseudoryzalitem centralnym oraz wieżą, ujętą po bokach przerywanym szczytem o wklęsło-wypukłym wykroju. Otwory są zamknięte łukiem koszowym. Na poziomie II kondygnacji okna w kształcie stojących prostokątów są większe od tych w partii przyziemia. Jednonawowe wnętrze zostało pozbawione oryginalnego wystroju i wyposażenia na skutek powojennych adaptacji.

Zabytek dostępny. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Oprac. Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 8.10.2014 r.