kościół pw. św. Barbary - Zabytek.pl
Adres
Strzelce Opolskie
Lokalizacja
woj. opolskie, pow. strzelecki, gm. Strzelce Opolskie - miasto
Pięć wieków temu budowany był poza obszarem miejskim, obecnie otoczony nowszymi budynkami jest reliktem dawnego rozplanowania miasta i jego okolic.
Historia
Kościół wzmiankowany był w 1505 r. , w późniejszym czasie jego stan techniczny stopniowo się pogarszał. W latach ok. 1683-90 został on ponownie wybudowany z inicjatywy Anny Baas, z fundacji jej męża Floriana Weisera, burmistrza Strzelec Opolskich w latach 1668 - 77 oraz jego brata Fryderyka, rękami cieśli Jana Brixi (Brychcy). Na zachodnich drzwiach kościoła widniała data 1684, a na belce tęczowej data 1690 i inskrypcja fundacyjna, obecnie zatarte. Kościół był odnawiany m.in. w latach 1720 (wówczas wykonano sygnaturkę ponad nawą), 1970, 2010 (lisice wzmacniające ściany). Świątynia należy do parafii pw. św. Wawrzyńca w Strzelcach Opolskich. Na przykościelnym cmentarzu znajdują się zabytkowe nagrobki oraz mogiła polskich lotników poległych podczas kampanii wrześniowej w 1939 r.
Opis
Kościół znajduje się ok. 650 m na północny zachód od ratusza w Strzelcach Opolskich. Usytuowany jest przy rozwidleniu ulic Opolskiej (droga krajowa 94) i Gogolińskiej (droga wojewódzka 409), we wschodniej, trójkątnej części cmentarza otoczonego drewnianym ogrodzeniem z murowanymi słupkami. Jest to budowla orientowana, wzniesiona w konstrukcji zrębowej współcześnie wzmocnionej lisicami, na podmurówce. Wszystkie dachy kryte są gontem. Plan kościoła złożony jest z prostokątnego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium z prostokątną zakrystią przylegającą do niego od północy oraz z szerszej, zbliżonej do kwadratu nawy, także zamkniętej trójbocznie. Wejścia do kościoła znajdują się w prostym odcinku zachodniego zamknięcia nawy oraz w ścianach północnej i południowej, w pobliżu chóru, naprzeciwko siebie. Niewielka bryła kościoła jest pozbawiona wieży, złożona z wyższej nawy i niższego prezbiterium krytych dachami siodłowymi, z trzema połaciami nad każdym zamknięciem. Jednokondygnacyjna zakrystia kryta jest dachem pulpitowym. Nad wschodnią krawędzią nawy wznosi się wysoka wieżyczka na sygnaturkę, kryta barokowym hełmem z latarnią. Kościół opasany jest zadaszeniem biegnącym na wysokości dolnej linii okien. Otwory okienne i drzwiowe zamknięte są łukiem, w zakrystii wypełnione kutymi kratami. Wnętrze nakryte jest stropem płaskim, zakrystia belkowanym. Drewniany chór muzyczny wsparty jest na dwóch słupach, dostępny schodami z wnętrza nawy i wpasowany w trójboczne zamknięcie nawy. Ściany i strop są w naturalnym kolorze drewna. Na prostej belce tęczowej znajduje się barokowy krucyfiks z końca XVII w., barokowy jest także architektoniczny ołtarz główny, wykonany w 2 poł. XVII w., o złoconych kolumienkach i figurach, z murowaną mensą.
Z zewnątrz kościół jest ogólnodostępny, wnętrze dostępne podczas nabożeństw lub po uzgodnieniu z księdzem proboszczem.
Oprac. Ewa Kalbarczyk-Klak, NID OT/Opole, 1.10.2014 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
drewniane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.22356, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.22123