Historia

1. 1346 r. - pierwsza wzmianka o synagodze

2. 1454 r. - wypędzenie żydów ze Strzegomia, przebudowa synagogi na kościół

3. 1463 r. - pierwsza wzmianka o kościele

4. pocz. XVI w. - modernizacja kościoła

5. 1618-1648 r. - wojna trzydziestoletnia, zniszczenie kościoła, następnie odbudowa

6. 1806-1816 r. - kościół użytkowany jako magazyn

7. 1870 r. - regotycyzacja

8. 1959-1962 r. - remont

Opis

Świątynia wzniesiona w XIV w. jako synagoga, wzmiankowana w 1346 r. Po pogromie w 1410 r., i wypędzeniu Żydów ze Strzegomia w 1454 r., przebudowana na kościół katolicki pw. św. Barbary. Jako kościół wzmiankowana w 1463 r. Kościół modernizowany na pocz. XVI w. Podczas wojny trzydziestoletniej (1618-48) opuszczony i zdewastowany. Odbudowany ok. 1650 r., dzięki Ottonowi v. Nostitzowi. Kościół w latach 1806-16 służył jako magazyn. Regotycyzowany ok. 1870 r. Remontowany w latach 1959-62 i w latach 90. XX w.

Wzniesiony z kamienia łamanego, pierwotnie jako 2-przęsłowa synagoga sklepiona krzyżowo-żebrowo. Obecnie jednonawowy, 3-przęsłowy sklepiony krzyżowo-żebrowo, oskarpowany, od wsch. z prezbiterium zamkniętym 3-bocznie i nakrytym późnogotyckim sklepieniem sieciowym (z XVI w.). Przy pd.-zach. narożu wieża, w przyziemiu na rzucie półkola, wyżej oktogonalna, z ostrosłupowym hełmem.

W fasadzie zach. kamienny, gotycki, ostrołuczny portal uskokowy z wałeczkami, z 3. ćw. XIV w., z figurą św. Barbary w archiwolcie.

We wnętrzu po obu stronach prezbiterium występują sedilia (z XVI-XVII w.) w formie kamiennego arkadowania i kolumienek. Od zach. skromna drewniana empora organowa z XVIII w. (bez instrumentu). Ołtarz główny barokowy, powstały po 1650 r., z obrazem Męczeństwa św. Barbary z ok. 1820 r. autorstwa Scholza. Ponadto: kamienne gotyckie sakramentarium i kamienna renesansowa chrzcielnica z ok. 1500 r.

Nawa kościoła zazwyczaj otwarta, oddzielona od prezbiterium kratą.

oprac. Krzysztof Czartoryski, OT NID we Wrocławiu, 17-11-2015 r.