willa, ob. żłobek - Zabytek.pl
Adres
Sopot, Adama Mickiewicza 36
Lokalizacja
woj. pomorskie, pow. Sopot, gm. Sopot
Budynek, wraz z przyległym do niego ogrodem, wyróżnia się wysokimi walorami krajobrazowymi i stanowi ważny element kompozycyjny willowej dzielnicy Górny Sopot. Obiekt, jako miejsce zamieszkania ważnych osób oraz prestiżowy ośrodek administracyjny, ma także istotną dla Sopotu wartość historyczną.
Historia
Willa zbudowana w latach 1921-1922, wg projektu Heinricha Dunkela. Właścicielami budynku byli Moritz i Sophi Lietzau, którzy wynajmowali go lokatorom. W budynku mieszkali m. innymi konsul brytyjski Eric Grant Cable oraz profesor Franz Kade. W latach 1937-1939 rezydował tutaj Józef Poznański, pełniący m. innymi funkcję naczelnika Urzędu Marynarki Handlowej i komisarza Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku, działacz społeczny Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku oraz Lidze Morskiej i Kolonialnej. Po 1945 r. budynek przejął polski Skarb Państwa. Po 1979 r. willę zaadaptowano na ośrodek kształcenia kadr partyjnych PZPR. Po 1989 r. w budynku mieścił się ośrodek obsługi kontrahentów zagranicznych, w 2000 r. gościła tutaj m. innymi premier Wielkiej Brytanii Margaret Tatcher. W 1991 r. willa na krótko stała się siedzibą prezydenta-elekta Lecha Wałęsy. Otrzymała wówczas popularną nazwę „Belwederek”.
Opis
Willa położona na terenie Górnego Sopotu, po pn. stronie ul. Mickiewicza. Usytuowana w głębi parceli, otoczona niewielkim ogrodem. Elewacja frontowa zwrócona w kierunku ul. Abrahama, od której prowadzi do posesji krótka droga dojazdowa. W otoczeniu willi luźna zabudowa jednorodzinna z ogrodami oraz dwa domy wielorodzinne. Budynek nr 36 wyróżnia się spośród innych willi większą kubaturą i działką.
Willa zbudowana w stylu neobarokowym. Murowana. Założona rzucie zbliżonym do kwadratu, z ryzalitami na osi elewacji pd., wsch. i pn. oraz murowaną werandą przy elewacji zachodniej. Bryła zwarta, parterowa, nakryta czterospadowym, mansardowym dachem, mieszczącym dwukondygnacyjne, mieszkalne poddasze. Ryzality południowy i wschodni dwukondygnacyjne, trójosiowe, zwieńczone neobarokowymi szczytami, zakończonymi łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem. Nad werandą w elewacji zachodniej i ryzalitem w elewacji północnej lukarny o analogicznej do ryzalitów formie. W elewacji wschodniej (frontowej) klasycyzujący, kolumnowy portyk, zbudowany z dwóch par toskańskich kolumn, dźwigających belkowanie. W elewacji południowej (ogrodowej) parterowy, trójboczny aneks oraz schody do ogrodu. Nad portykiem, aneksem i werandą tarasy. Detal architektoniczny oszczędny, w postaci profilowanych gzymsów oraz opasek okiennych i drzwiowych. Zachowała się oryginalna stolarka okienna oraz główne drzwi do budynku.
We wnętrzu sień oraz centralny hol, otoczony pomieszczeniami w amfiladzie. Zachował się wystrój wnętrz, m. innymi dekoracyjna artykulacja ścian w sieni - profilowane płyciny, gzymsy i wewnętrzne, witrażowe okna. Ponadto drewniane schody, stolarka drzwiowa, sztukaterie, kominek, posadzki oraz witrażowy plafon w holu na piętrze.
Zabytek niedostępny.
Oprac. Beata Dygulska, OT NID w Gdańsku, 26.01.2015 r.
Rodzaj: willa
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_22_BK.57504, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_22_BK.314552