Stanowi przykład drewnianej wiejskiej świątyni charakterystycznej dla regionu. Jego forma, nieco powiększona po rozbudowie jest typowa dla południa Wielkopolski. Obiekt reprezentuje architekturę drewnianą charakterystyczną dla śląskiej szkoły XVII i XVIII w.

Historia

Kościół w Słupi pod Bralinem po raz pierwszy wymieniany był w dokumentach z lat 1285 i 1310 roku. Jako kościół parafialny wymieniany jest w 1492 roku, wówczas to świątynia została odbudowana staraniem plebana Pawła z Wałdowa. Po okresie reformacji w 1651 roku kościół w Słupi pod Bralinem został kościołem filialnym parafii w Turkowych. Z tego roku prawdopodobnie pochodzi obecny kościół zbudowany na miejscu poprzedniego z 1492 roku. W 1911 roku kościół został rozbudowany przez dodanie transeptu i przedłużenie prezbiterium oraz nawy ku zachodowi. Budowa wieżyczki na połączeniu transeptu z nawą. Kościół remontowano na przełomie XX i XXI w. Restaurowany w 1985 oraz po 2000 r. W 1979 roku parafia pw. św. Andrzeja Apostoła została ponownie erygowana.

Opis

Słupia pod Bralinem to wieś na terenie gminy Perzów położona przy drodze S 7 do Wrocławia, 13 km na zachód od Kępna. Od końca XV wieku osada należała do sycowskiego wolnego państwa stanowego. Świątynia usytuowana na wyniesieniu jest orientowana, jednonawowa. Kościół pw. św. Andrzeja zbudowany został w konstrukcji zrębowej, którą oszalowano na zewnątrz oraz wewnątrz. Według KZS nowsze części kościoła są konstrukcji szkieletowej, którą oszalowano (?). Nawa kościoła na rzucie prostokąta z transeptem. Od wschodu przylega do niej wydłużone prezbiterium zamknięte wielobocznie. Od północy do prezbiterium przylega prostokątna zakrystia. Od frontu, od zachodu dostawiono do kościoła czworoboczną wieżę o konstrukcji słupowej. Wieża dość niska o ścianach pochyłych (podobną formę ma wieża kościoła w Kozie Wielkiej, gm. Perzów). Drewniana konstrukcja kościoła posadowiona została częściowo na murowanej podmurówce, a częściowo na drewnianej podwalinie. Dachy nad nawą, prezbiterium i transeptem dwuspadowe. Wieżę wieńczy ośmioboczny dach namiotowy. Wewnątrz na jednej z belek widnieje data 1816. Wszystkie dachy pokryte zostały drewnianym gontem. Na skrzyżowaniu nawy i transeptu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią zwieńczona cebulastym hełmem o barokowej formie z 1911 roku.

W przyziemiu wieży kruchta. W przestrzeni podwieżowej, którą włączono do nawy znajduje się chór muzyczny wsparty na dwóch słupach, związanych konstrukcyjnie z wieżą. Na belkowym stropie kościoła znajduje się współczesna polichromia. Na uwagę zasługuje portret epitafijny malowany na blasze proboszcza Tomasza Możdżanowskiego z 1789 r. W rokokowym ołtarzu głównym z II połowy XVIII wieku centralnie usytuowany jest obraz św. Andrzeja Apostoła. Boczne ołtarze o formach eklektycznych. Ponadto w kościele znajdują się dwa obrazy: barokowy z wizerunkiem Chrystusa Ukrzyżowanego oraz św. Jana Nepomucena z 2 poł. XVIII wieku. W wieży kościelnej wisi dzwon gotycki z napisem minuskułowym.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu. Bliższe informacje na temat parafii oraz godziny Mszy Św. są podane na stronie parafii i diecezji kaliskiej: www.diecezja.kalisz.pl

Oprac. Teresa Palacz, OT NID w Poznaniu, 22.10.2014 r.