Historia

Obiekt wzniesiony prawdopodobnie w l. 80. XVIII w. przez Tomasza Węgierskiego jako cerkiew unicka. Po 1789 r. w kolacji Jana Walentego Węgierskiego, a następnie Ludwika Bielińskiego. Po 1839 r. - prawosławna. Cerkiew pierwotnie należała do parafii w Lewkowie, a od 1869 r. w Narewce. Parafia w Siemianówce została erygowana w 1957 roku. W 1967 r. dobudowano do cerkwi przedsionek i dzwonnicę. W 1972 r. przeprowadzono remont wnętrza: wstawiono ikonostas i położono polichromie na ścianach wewnętrznych.

Opis

Cerkiew jest usytuowana w płn. części wsi, nad brzegiem zalewu Siemianówka, na terenie cmentarza przycerkiewnego ogrodzonego murem. Prezbiterium ma skierowane na północ. Barokowa.

Założona na rzucie czwórliścia, z kwadratową w rzucie dwukondygnacyjną dzwonnicą dostawioną od frontu i połączoną z korpusem nawowym wąskim łącznikiem. Korpus nawowy kryty dachem zbliżonym do stożkowego, dzwonnica namiotowym, łącznik dwuspadowym. Korpus i dzwonnica zwieńczone są niewielkimi cebulastymi kopułkami na szyjach.

Cerkiew jest murowana z cegły i kamienia, tynkowana wewnątrz i z zewnątrz, kryta blachą ocynkowaną. Stolarka okienna i drzwiowa, strop, podłoga i schody - policzkowe drewniane.

Elewacje korpusu nawowego obiega uproszczone belkowanie z profilowanym gzymsem. W konchach znajdują się niewielkie okienka w kształcie leżącego owalu.  W dzwonnicy - wąskie prostokątne otwory okienne w dolnej kondygnacji i wąskie, zamknięte półkoliście w górnej. Otwór wejściowy zamknięty jest półkoliście. Wnętrze korpusu głównego zostało podzielone toskańskimi pilastrami wspartymi na gładkim cokole, dźwigającymi belkowanie z profilowanym gzymsem. Chór muzyczny w formie balkonu rozpiętego nad wejściem, ograniczony balustradą. Wnętrze pokryte polichromią figuralną i ornamentalną autorstwa Józefa Łotowskiego. Ikonostas drewniany, eklektyczny, zaprojektowany przez Michała Wojtkiewicza.

Obiekt dostępny dla zwiedzających.

oprac. Aneta Kułak, OT NID w Białymstoku, 30.09.2014 r.