Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. św. Jadwigi - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. św. Jadwigi


kościół 1762 r. Siekierki Wielkie

Adres
Siekierki Wielkie, Kościelna 2

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. poznański, gm. Kostrzyn - obszar wiejski

Kościół jest cennym przykładem drewnianego budownictwa sakralnego, charakterystycznego dla Wielkopolski.

Należy do nielicznej grupy świątyń z zachowaną barwną polichromią późnobarokową z 3 ćw. XVIII w. i wyposażeniem z przełomu XVIII-XIX w. Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica. Zespół prezentuje walory architektoniczno - przestrzenne charakterystyczne dla krajobrazu wsi wielkopolskiej.

Historia

Najstarsze wzmianki na temat parafii w Siekierkach Wielkich, wyłonionej z parafii w kostrzyńskiej, pochodzą z 1391 r.. Do parafii należały wsie: Siekierki Wielkie i Małe, Tomaszki, Rabowice i Sułowo. Pierwotny kościół usytuowany był około 1 km na południe od obecnej wsi, w miejscu nazywanym wówczas Tomaszkami, dzisiaj Grabiną. Według starego podania nowa świątynia została postawiona w miejscu gdzie nad krzewem dzikiej róży ukazała się św. Jadwiga, księżna Śląska i patronka Królestwa Polskiego. Od 1638 roku wieś należała do jezuitów poznańskich. Z ich fundacji został w l. 1759-1760 wzniesiony nowy kościół z drewna modrzewiowego z barokowym wyposażeniem wnętrza. W 1958 r. odnowione zostało wnętrze kościoła. Gruntowną renowację przeprowadzono w 1980 r., podczas której zakonserwowano z zewnątrz ściany kościoła, uzupełniono gonty na dachu, położono nowa podłogę, odnowiono polichromię w nawie oraz poddano konserwacji: krucyfiks z XVI w., obraz św. Anny Samotrzeć z XVII w., renesansową ławę kolatorską z XVI w. (z płaskorzeźbami przedstawiającymi herby Rawicz, Prawdzic, Wczele i Łodzia), ołtarz główny z obrazem św. Jadwigi oraz przywrócono pierwotny wystrój ołtarzom bocznym. W 1970 r. dobudowano od strony zachodniej podcień.

Na cmentarzu przykościelnym znajdował się grobowiec rodziny Radońskich, który zamieniony na schron w okresie II wojny światowej, mocno zniszczony został rozebrany. W 1992 roku staraniem ówczesnego proboszcza grobowiec rodzinny Radońskich i Wilkońskich odbudowano, lecz w nowym kształcie z funkcją kaplicy pogrzebowej. W kaplicy umieszczone zostały prochy Augusta Wilkońskiego (zm. 1852) - literata, satyryka autora „Ramoty i ramotki literackie“ i jego żony Pauliny Wilkońskiej, pisarki z XIX wieku.

Opis

Kościół św. Jadwigi usytuowany jest przy rozwidleniu dróg, z cmentarzem wokół, otoczony został niskim kamiennym ogrodzeniem z ceglaną bramą główną. Obok bramy drewniana dzwonnica

Kościół jest orientowany, wzniesiony na planie prostokąta z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Przy nawie od strony zachodniej znajduje się kruchta, od zachodu wysoka wieża na planie kwadratu z kruchtą w przyziemiu, przy północnej ścianie prezbiterium jest niewielka zakrystia.

Korpus główny kościoła nakryty jest dachem dwuspadowym, nad prezbiterium wielopołaciowym. Nad całością dominuje wieża zwieńczona blaszanym, baniastym hełmem z latarnią. Wszystkie dachy pokryte są gontem, poza z niewielką wieżyczką na sygnaturkę, krytą blachą umieszczoną na kalenicy nawy kościoła.

Budowla jest drewniana, wykonana z drewna modrzewiowego o konstrukcji zrębowej z wieżą o układzie słupowym. Elewacje oszalowane pionowo deskami z oknami w profilowanych obramieniach, zamkniętym odcinkiem łuku i drzwiami do kruchty w obramieniu profilowanym.

Wnętrze kościoła jest jednonawowe, nakryte jest stropem o zaokrąglonych narożach. Pomiędzy nawą a prezbiterium znajduje się ozdobionymi wolutami otwór tęczowy w kształcie spłaszczonego łuku, od zach. empora organowa z wybrzuszoną balustradą wspartą na czterech słupach. Na stropie nawy, zachowana barwna polichromia późnobarokowa z ok. 1761 r. namalowana przez brata zakonnego Stanisława Sienickiego, przedstawiająca patronkę kościoła w obłokach w otoczeniu aniołków oraz czterech ewangelistów.

Kościół dostępny. Bliższe informacje podane są na stronie internetowej Archidiecezji Poznańskiej, www.archpoznan.pl

Oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 21.10.2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.165525, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.69299