Historia

W 1348 r. Jan Luksemburski udzielił miastu (do 1945 r. - Steinau) zezwolenia na budowę mostu i ratusza, a przy nim dwóch sal: dla wagi miejskiej oraz dla postrzygalni sukna. Obok ratusza mogły zostać wybudowane bogate kramy. Z wzniesionej wówczas budowli średniowiecznej zachowana jest do dziś dolna część kwadratowej wieży. Ratusz spłonął w 1632 r. Była to budowla nakryta dachem dwuspadowym, z wysoką wieżą zwieńczoną hełmem. Do 1654 r. miasto pozbawione było ratusza. Wówczas ratusz odbudowano, natomiast najwyższe kondygnacje wieży, z hełmem krytym blachą, wzniesiono dopiero w 1668 r. (umieszczono na niej herb naczelnika prowincji barona Wenzla von Lilgenau, w podziękowaniu za jego zasługi dla odbudowy ratusza). Barokowy ratusz był trójkondygnacyjną budowlą nakrytą dwoma dachami dwuspadowymi, z wysoką wieżą. W bloku śródrynkowym istniały również dwa budynki wagi miejskiej. Od 1707 r. w jednej z sal górnego piętra ratusza mieściła się katolicka kaplica. W 1749 r. wzmiankowany był stojący przed ratuszem kamienny (?) pręgierz.

Kolejne zniszczenia ratusza miały miejsce podczas pożaru miasta w 1834 r. W 1837 r. przystąpiono do odbudowy siedziby rady według planów wołowskiego architekta von Rimann. 12.10.1838 r. nastąpiło poświęcenie nowego ratusza. Była to ceglana, neogotycka budowla założona na planie zbliżonym do kwadratu, trzykondygnacyjna, kryta dachem płaskim, przesłoniętym prostą attyką. W południowo-wschodni narożnik budowli została wtopiona średniowieczna wieża pierwotnego ratusza; dobudowano jej ośmioboczne górne kondygnacje, zwieńczenie attyką, a także olicowano cegłą.

W latach 1934-1938 ratusz przebudowano według projektu architekta E. Graua — zmieniono górną kondygnację, ratusz nakryto dachem dwuspadowym, zmieniono wystrój elewacji, otynkowano elewacje wieży, przywrócono jej zwieńczenie w postaci ażurowego, neobarokowego hełmu.

Ratusz uległ zniszczeniu w 1945 r. W 1974 r. wieżę odbudowano (powojenna rekonstrukcja nawiązuje do wyglądu wieży po odbudowie ratusza w l. 1934-38, jedynie hełm zrekonstruowano bez nawiązania do historycznej formy). W miejscu ratusza wybudowano biurowiec jako siedzibę władz miasta i gminy. W 1992 r. przeprowadzono remont kapitalny wieży.

Opis

Zachowana wieża średniowiecznego ratusza usytuowana jest pośrodku Rynku, od strony zachodniej połączona została z wybudowanym w okresie powojennym budynkiem Urzędu Miasta i Gminy.

Wieża jest budowlą murowaną z cegły na fundamentach kamiennych, założoną na rzucie kwadratu, wyżej przechodzącą w ośmiobok, sześciokondygnacyjną, krytą ostrosłupowym hełmem. Obecnie użytkowana jako wieża zegarowa.

Zabytek dostępny.

oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 14-10-2015 r.