Historia

Grobowiec rodzin von Eben i Mohring, zamieszkujących pobliski majątek, został wzniesiony w 1780 r. z inicjatywy generała majora Karola Augusta Adolfa von Eben und Brunnen. Autorem projektu był prawdopodobnie architekt Carl Gotthard Langhans. W 2005 r. pod kierownictwem dr Barbary Kwiatkowskiej z Uniwersytetu Wrocławskiego prowadzone były prace zabezpieczające i badawcze we wnętrzu grobowca, podczas których określono liczbę pochowanych w nim zmarłych na 27 (28?) osób, w większości dorosłych.

Opis

Grobowiec znajduje się na północny zachód od drewnianego, XVIII-wiecznego kościoła, na ogrodzonym terenie przykościelnym. Jest to budowla wolnostojąca, o wysokości ok. 8,5 m i kształcie ściętego ostrosłupa, z ryzalitem mieszczącym wejście w ścianie południowej. Ryzalit zakończony jest gzymsem okapowym i nakryty płaskim dachem, na którym umieszczona jest tumba z reliefowymi kartuszami herbowymi pochowanych rodów. Piramida jest murowana z kamienia i cegły. Nietynkowane ściany zdobione są uskokowym gzymsem opasującym budowlę na ok. 1/3 wysokości. W dolnej części ścian zachodniej i wschodniej znajdują się po dwa eliptyczne otwory, zwieńczone ceglanymi gzymsami o barokowej stylistyce. Otwór wejściowy jest prostokątny, zamknięty stalowymi drzwiami z dekoracyjnymi okuciami. Wnętrze jest jednoprzestrzenne, obecnie niedostępne.

Zabytek dostępny. Zwiedzanie tylko z zewnątrz.

Oprac. Ewa Kalbarczyk-Klak, OT NID w Opolu, 30.10.2014 r.