Historia

Drewnianą daczę, należącą do prawosławnego kompleksu klasztornego, zbudowano w pierwszym dziesięcioleciu XX w. z przeznaczeniem na dom gościnny. Na parterze mieściła się szkoła ikonopisania i pracownie malarskie. W 1919 r. dacza przeszła na własność salezjanów, a w 1954 r. - państwa. Wówczas w willi urządzono mieszkania dla pracowników Zespołu Szkół Rolniczych w Różanymstoku. W 1988 r. z powodu złego stanu technicznego obiektu wysiedlono mieszkańców, a budynek przez kilkanaście lat pozostawał nieużytkowany. W 2000 r. wraz z całym kompleksem budynków szkolnych willę przekazano salezjanom, którzy wkrótce potem sprzedali ją osobie prywatnej. Nowy właściciel prowadzi remont willi.

Opis

Willa położona jest w centrum wsi, na wsch. od kompleksu kościelno-klasztornego, wśród współczesnych bloków mieszkalnych. Obiekt wzorowany na drewnianej architekturze rosyjskiej.

Jest to budynek piętrowy z użytkowym poddaszem. Główny korpus willi nakryty jest dachem dwuspadowym z lukarnami, poprzecznie do niego ustawione są części boczne, nieco niższe, kryte dachami naczółkowymi. Tworzą one ryzality w dłuższych elewacjach willi. Wzdłuż elewacji ogrodowej (płd.) znajduje się weranda, a nad nią loggia. Wejście główne w fasadzie umieszczone jest w ryzalicie, nad którym rozpięty został balkon osłonięty daszkiem okapowym. Do wsch. elewacji szczytowej przylega parterowa przybudówka na rzucie litery L. W elewacji zach. umiejscowiony jest ryzalit z balkonem w górnej kondygnacji. W dłuższych elewacjach znajdują się balkony.

Willa zbudowana jest z sosnowych bali w technice wieńcowej, posadowiona na kamiennej podmurówce. Dachy ma kryte blachą ocynkowaną. Stolarka drewniana.

Ściany pokrywa szalunek: w układzie pionowym w pasach podokiennych (w pierwszej i drugiej kondygnacji), ukośnie w szczytach ryzalitów, w pozostałych partiach w układzie poziomym. Węgły odeskowane, ozdobione nakładanymi drewnianymi ornamentami. Elewacje ozdabiają wycięte w deskach ornamenty skupione m.in. na balustradach balkonów, werandy i loggi, szczytach dachów, wspornikach balkonów i listew okapowych.

Obiekt prywatny, dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

oprac. Aneta Kułak, OT NID w Białymstoku, 11.07-.2014 r.