Zachowana w stanie ruiny.

Historia

Wieża wzniesiona najprawdopodobniej przez Georga von Zedlitza na pocz. XVI w. Przebudowana w 1696 r. Pierwotnie otoczona zabudowaniami folwarku, rozebranymi w 2 poł. XIX w. Po roku 1945 r. opuszczona i zaniedbana, popadła w całkowitą ruinę. Zawalone mury częściowo rozebrano w latach siedemdziesiątych XX w.

Opis

Budowla położona w środkowej części wsi. Oparta na planie zbliżonym do prostokąta o bokach 9,4 x 10,5 m, być może dawniej otoczona fosą. Pierwotnie trójkondygnacyjna, złożona z piwnic, parteru (wyniesionego ok. 2,8 m ponad obecny poziom terenu) oraz piętra i nakryta (najpewniej wtórnie) dwuspadowym dachem. Wejście główne w przyziemiu, na poziomie piwnicy. Otwory okienne prostokątne, niewielkich rozmiarów, część ujęta w fasciowe obramienia. Piwnice i parter oryginalnie sklepione kolebą, piętro nakryte stropem belkowym. W dolnych kondygnacjach w północnej części budynku wydzielony wąski trakt komunikacyjny, mieszczący schody. Mury o licowej konstrukcji, o grubości w przyziemiu od 140 do 180 cm. Pośrodku wschodniej i południowej elewacji przypory, dostawione w celu wzmocnienia mało stabilnych, pękających murów. Zachowane są ściany piwnic i parteru do wysokości sięgającej ok. 5,5 m., półkolisty portal kamienny i fragment jednego z obramień okiennych. Dostępny jest sklepiony korytarzyk klatki schodowej z piwnicy na piętro. Wnętrze niemal całkowicie zagruzowane, porośnięte samosiewami.

Obiekt jest ogólnodostępny.

Oprac. Piotr Roczek, 30.04.2015 r.