Historia

Kościół murowany, powstał w latach 1597-1612, na miejscu dawniejszego, drewnianego wzmiankowanego w latach 1325-1327. Fundatorem kościoła murowanego był bp kujawski Hieronim Rozdrażewski. Kościół został konsekrowany w 1627 r. przez biskupa Baltazara Miaskowskiego. Obiekt był restaurowany w 1839 r. Kruchtę zachodnią dobudowano w 1924 r. W czasie II wojny światowej kościół w Raciążku został częściowo zdewastowany i ograbiony (zaginął wówczas ołtarz boczny z XIV w.). Obiekt przeszedł prace remontowe w latach 1947-1948.

Opis

Kościół w swych zrębach stylu późnogotyckim, przebudowany znacząco w czasach renesansu i okresie nowożytnym. Obiekt orientowany, jednonawowy z wieżą od strony zachodniej, i wydzielonym od wschodu prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą do którego dobudowana od strony północnej zakrystia. Prezbiterium dwuprzęsłowe, nawa główna czteroprzęsłowa, przykryte podczas przebudowy w 1924 r. sklepieniami kolebkowymi z lunetami (w nawie z gurtami). Wieża na planie zbliżonym do kwadratu, otynkowana z blendami, podzielona gzymsami na sześć nierównych kondygnacji, zwieńczona baniastym hełmem barokowym. Wieża i korpus główny oszkarpowane.

Wyposażenie głównie z XVI, XVII i XVIII w. Ołtarz główny z XVI w., renesansowy, fundacji bpa Gembickiego z obrazem z 1592 r. przedstawiającym scenę Ukrzyżowania, na którym widoczna jest postać fundatora - bpa Rozdrażewskiego. Stalle manierystyczne z 1630 r. (odnowione w 1865) polichromowane przez Adama Miaskowskiego w 1830 r. Ołtarze boczne barokowe i rokokowe. Łuk tęczowy z barokową dekoracją rzeźbiarską. Ambona rokokowa, ufundowana w 1766 r. przez mieszkańców Raciążka. Polichromie ścienne z 1928 r. autorstwa Eweliny de Cortenei.

Na terenie kościoła (nad zakrystią) znajduje się obecnie niewielkie muzeum parafialne eksponujące zabytki ruchome: rzeźby, szaty liturgiczne, starodruki etc.

Dostępny dla zwiedzających.

opr. Adam Paczuski, 10.02.2016