Usytuowanie i opis

Grodzisko w Przytoku położone jest około 1 km na północny zachód od wsi Rajewo, na niewielkim wzniesieniu wśród podmokłych łąk, nad strumieniem.

Grodzisko w Przytoku to nizinny, zbliżony do koła obiekt o średnicy około 70-80 m, z pojedynczym, niewysokim wałem i pozostałościami fosy, pierwotnie zasilanej przez niewielki, płynący obok ciek. Majdan otacza wał ziemny, do wzmocnienia którego użyto drewna i gliny. Najpewniej konstrukcję drewnianą tworzyły skrzynie drewniane o szerokości około 4 m. Na majdanie stwierdzono niewielka liczbę konstrukcji, co może sugerować, że gród mógł być niezamieszkały.

Historia

Gród w Przytoku został założony we wczesnym średniowieczu i funkcjonował, według dotychczasowych ustaleń, w VII-IX. Był to nieduży obiekt z fosą i wałem ziemnym wzmocnionym glina oraz konstrukcja drewnianą. Podczas badań na majdanie grodziska odkryto obiekty nieruchome – jamy, a także fragmenty naczyń glinianych i kości zwierzęce.

Stan i wyniki badań

Na grodzisku badania wykopaliskowe o charakterze sondażowym były prowadzone w latach 1963-1967 przez Edwarda Dąbrowskiego. W 2016 roku Bartłomiej Gruszka i Łukasz Pospieszny przeprowadzili nieinwazyjne badania magnetyczne, w trakcie których ustalili przebieg wykopów z lat sześćdziesiątych XX w. Na stanowisku odkryto niewiele obiektów nieruchomych, co pozwoliło na wysuniecie wniosku, że gród mógł być niezamieszkały. To stanowisko potwierdzają wyniki badań magnetycznych, bowiem we wnętrzu grodziska wystąpiło niewiele anomalii, zaś na jego obrzeżu anomalie wskazują na pozostałości dookolnego wału.

Grodzisko jest dostępne przez cały rok, ale utrudnione jest dotarcie w okresie intensywnych opadów deszczu i roztopów (rozlewisko cieku wodnego).

Oprac. dr Krzysztof Garbacz, OT NID w Zielonej Górze, 30.11.2017 r.