Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół filialny pw. św. Stanisława i Marii Magdaleny - Zabytek.pl

kościół filialny pw. św. Stanisława i Marii Magdaleny


kościół XVIII w. Przypust

Adres
Przypust

Lokalizacja
woj. kujawsko-pomorskie, pow. aleksandrowski, gm. Waganiec

Przykład drewnianego budownictwa kościelnego, charakterystycznego dla ziemi kujawskiej.Obiekt posiada wyjątkową wartość w skali regionu, chociażby ze względu na wyjątkowy charakter drewnianego wnętrza, pozostający w niezmienionej formie od XVIII wieku.

Historia

O parafii w Przypuście i opisywanym tu kościele w dokumentach wzmiankowano od 1321 roku. Prawdopodobnie zarządzana przez benedyktynów, przetrwała do 1582 roku. Po przeniesieniu parafii do Nieszawy kościół w Przypuście ostał się jako filialny. Obecna świątynia pw. św. Stanisława bpa i Marii Magdaleny przypuszczalnie powstała w XVII w. w Nowogrodzie k. Lipna. Do Przypustu została przeniesiona przed 1779 r. i postawiona w miejscu dotychczasowego, również drewnianego, kościoła.

Opis

Świątynia zlokalizowana jest na wysokiej skarpie, po zachodniej stronie Wisły, w odległości 2 km w kierunku południowym od Nieszawy; wolno stojąca. Budynek orientowany, drewniany, o zwartej, kubicznej bryle architektonicznej. Wzniesiony w konstrukcji zrębowej na podmurowaniu z kamienia polnego. Prezbiterium zamknięte trójbocznie z prostokątną zakrystią od strony północnej. Korpus osadzony na planie prostokąta, jednonawowy, szerszy od prezbiterium, trójprzęsłowy - z usytuowaną od zachodu (zbliżoną do kwadratu) kruchtą o konstrukcji słupowej. Elewacje proste, szalowane deskami w pionie, bez dekoracji architektonicznych; szczyt fasady - nadwieszony. Wewnętrzne i zewnętrzne ściany nawy wzmocnione lisicami. Dachy dwuspadowe, kryte gontem. Na kalenicy nawy, od wschodu, wieżyczka na sygnaturkę, sześcioboczna z latarnią, zwieńczona sześciopołaciowym hełmem, pobitym blachą. Wnętrze kościoła nakryte stropami płaskimi, zaokrąglonymi po bokach, oddzielone od ścian profilowanym gzymsem. Otwór tęczowy o ściętych narożach z profilowaną belką. Chór muzyczny, późnorenesansowy, datowany na około 1660 r., wsparty na dwóch słupach. Otwory okienne zamknięte odcinkowo. Wyposażenie kościoła różnorodne. Zachowały się dwie ławy kolatorskie, późnorenesansowe, pochodzące z ok. 1600 r. Ołtarze (główny i dwa boczne) rokokowo- klasycystyczne - z ok. 1800 roku.

Dostęp do zabytku ograniczony. Kościół jest zamknięty, odbywają się w nim tylko trzy msze święte w roku. O otwarcie świątyni można poprosić opiekujące się budynkiem małżeństwo Tomaszewskich (mieszkające w gospodarstwie obok).

Oprac. Bernardeta Popek- Olszowa, OT NID w Toruniu, 26-11-2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_04_BK.120158, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_04_BK.215010