Posiada proporcjonalną, addycyjną bryłę wkomponowaną w płaski krajobraz regionu.

Historia

Kościół został wzniesiony w 1559 r. w Gierałtowicach i przeniesiony w obecne miejsce w 1937 r. Przy translokacji i gruntownym odnowieniu utracił część cech stylowych. Kościół należał do parafii pw. św. Bartłomieja w Łanach, po wybudowaniu w latach 1990-98 kościoła w Nieznaszynie i ustanowieniu tam parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa został do niej przypisany i podlega jej do dziś.

Opis

Kościół usytuowany jest prostopadle do drogi przecinającej wieś, w jej północno - zachodniej części. Prezbiterium zwrócone jest w kierunku południowym, za nim rozciąga się otoczony ogrodzeniem cmentarz. Przy budynku znajduje się nielicznie zachowany starodrzew. Plan kościoła składa się z krótkiej, prostokątnej nawy, nieznacznie węższego, trójbocznie zamkniętego prezbiterium z zakrystią dobudowaną na osi od strony południowej. Od północy do nawy przylega wieża na rzucie zbliżonym do kwadratu. Bryła kościoła jest zwarta i proporcjonalna. Jej dominantą jest wieża o trzech kondygnacjach wyraźnie oddzielonych od siebie okapowymi daszkami i kryta dachem namiotowym. Przy południowej krawędzi dachu nawy znajduje się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę, zwieńczona baniastym hełmem z latarnią. Prezbiterium jest nieznacznie niższe od nawy, kryte dachem siodłowym z trzema połaciami nad zamknięciem, płynnie połączonym z dwuspadowym dachem nad nawą. Niska zakrystia kryta jest daszkiem dwuspadowym, sięgającym kalenicą do krańca ścian prezbiterium. Kościół wykonany jest w konstrukcji zrębowej, obecnie na wysokiej, betonowej podmurówce. Dolna kondygnacja wieży jest murowana z cegły i otynkowana, górne wzniesione w konstrukcji słupowej, usztywnionej zastrzałami. Oprócz przyziemia wieży - elewacje kościoła są oszalowane deskami w układzie pionowym. Dachy i hełm wieżyczki pokryte są gontem. Ściany kościoła są od wewnątrz otynkowane. Pomieszczenia przekryte są stropami płaskimi, pokrytymi polichromią z 1937 r. (w prezbiterium Wniebowzięcie NMP, nad nawą Ostatnia Wieczerza). Otwory okienne i drzwiowe są prostokątne, okna w nawie i prezbiterium dołem sześciodzielne z półokrągłym nadświetlem, dzielonym promienistymi szprosami na trzy kwatery, w zakrystii prostokątne. Nad zadaszonym głównym wejściem do kościoła znajduje się ostrołukowe okienko. Wyposażenie o zróżnicowanej stylistyce, częściowo współczesne. Prosty chór dostępny jest z wieży i wsparty na drewnianych, marmoryzowanych słupach.

Z zewnątrz ogólnodostępny, wnętrza dostępne podczas nabożeństw lub po uzgodnieniu z księdzem proboszczem.

Oprac. Ewa Kalbarczyk-Klak, OT NID w Opolu, 7.10.2014 r.