Historia

Prudnik od 1 poł. XIV w. otoczony był umocnieniami: początkowo drewniano-ziemnymi, następnie murowanymi. System obronny przekształcano i wzmacniano m.in. w 1556 i 1764 r. W murach miejskich znajdowały się trzy bramy: średniowieczne Górna (zachodnia) i Dolna (wschodnia) oraz renesansowa brama Kapucynów (południowa). Pierścień murów przestał spełniać swoją funkcję, dlatego w 1868 r. rozebrano go, aby umożliwić rozwój przestrzenny i gospodarczy miasta. Pozostały jedynie pochodzące z XV w.: wieża bramy Dolnej oraz dwie baszty. Na pocz. XX w. w wieży przebito przejście dla pieszych. Podczas prac konserwatorskich na pocz. XXI w. odsłonięto strzelnice kluczowe, zasłonięte dotąd tynkiem.

Opis

Gotycka wieża znajduje się we wsch. części miasta. Pierwotnie towarzyszyła bramie Dolnej (zburzonej w 1868) i nie miała przejścia. Od południowego-wschodu dostawiona jest trzykondygnacyjna kamienica (XIX w.). Dolna, dwukondygnacyjna część wieży ma plan kwadratu, który wyżej przechodzi w ośmiobok. Wymurowana jest z kamienia polnego z użyciem cegły i - ponad partią przyziemia - otynkowana, zwieńczona krenelażem i murowanym hełmem stożkowym. W ujętych boniowaniem elewacjach występują regularnie rozmieszczone okna strzelnicze. W przyziemiu na elewacjach widoczne są ślady przemurowań oraz, od strony ulicy, łęk po nieistniejącym budynku bramnym.

Wnętrze wieży nie jest dostępne dla zwiedzających.

Oprac. Joanna Szot, OT NID w Opolu, 1.08.2015 r.