Historia

Budynek powstały w latach 1799-1800. z inicjatywy Johanna Nepomucena Schaffgotscha, jako nowa siedziba zarządu miejscowych dóbr. Wznoszony przy wykorzystaniu materiałów z rozbiórki pobliskiego zamku Gryf. Remontowany w XIX i na pocz. XX w. W 2 poł. XX w. ośrodek wczasowy, a następnie siedziba biur miejscowego PGR. Obecnie w rękach prywatnych. Gruntownie remontowany w l. 2006-2010.

Opis

Budynek usytuowany w południowej części wsi, po wschodniej stronie głównej drogi, na południe od wzniesienia Zamkowej Góry i zamku Gryf. Utrzymany w stylu barokowo-klasycystycznym. Wzniesiony na planie prostokąta, murowany z kamienia z dodatkiem cegły, dwukondygnacyjny z mieszkalno-użytkowym poddaszem. Obiekt o zwartej, kubicznej bryle nakrytej ceramicznym dachem mansardowym z naczółkami i lukarnami. Pierwotnie na kalenicy kwadratowa wieżyczka zwieńczona hełmem z prześwitem, usunięta w 2006. Od wschodu budynku płytki, trójkondygnacyjny, trójosiowy ryzalit, zwieńczony trójkątnym tympanonem. Elewacje tynkowane, jedenasto- i czteroosiowe, dzielone pilastrami. Przyziemie boniowane. Okna budynku prostokątne, w ryzalicie zamknięte łukami odcinkowymi, umieszczone w prostych opaskach. W szczytach bocznych elewacji i tympanonie ryzalitu fasady okulusy. Otwór wejścia głównego w przyziemiu ryzalitu, poprzedzony wspartym na filarach tarasowym portykiem, ujęty w kamienny portal o fantazyjnym wykroju. W części pomieszczeń dekoracja sztukatorska.

Przy pałacu pozostałości ogrodu ozdobnego i użytkowego, łączącego się z założonym ok. 1800 r. parkiem krajobrazowym obejmującym Górę Zamkową, liczącym ok. 5,5 ha powierzchni. W 1994 r. doszło do nielegalnej wycinki blisko 30 drzew, a w 1997 r. zaniedbany park uporządkowano.

Budynek jest własnością prywatną, zwiedzanie możliwe wyłącznie po wcześniejszym uzgodnieniu.

Oprac. Piotr Roczek, 25.03.2015 r.