Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

rogatka dobrzyńska II - Zabytek.pl

rogatka dobrzyńska II


budynek użyteczności publicznej XIX w. Płock

Adres
Płock

Lokalizacja
woj. mazowieckie, pow. Płock, gm. Płock

Rogatki Dobrzyńskie stanowią świadectwo rozwoju i historii miasta, zaprojektowane zostały w stylu klasycystycznym przez znanego warszawskiego architekta Jakuba Kubickiego.

Historia

Układ urbanistyczny Płocka na początku XIX w., kiedy to miasto znajdowało się w zaborze pruskim, poddany został gruntownej przebudowie. W 1803 r. rozpoczęto realizację planu Schmida, zakładającego likwidację średniowiecznych murów miejskich w zamian za utworzenie o wiele większego pierścienia z wałów otaczającego miasto. Na przecięciach wału z drogami wjazdowymi zaplanowano rogatki miejskie. Od strony zachodniej przy trakcie do Dobrzynia w 1825 r. zbudowano rogatki dobrzyńskie zaprojektowane przez znanego warszawskiego architekta Jakuba Kubickiego. Stanowiły pierwotnie siedzibę urzędników pobierających opłaty celne i drogowe.

Opis

Rogatki Dobrzyńskie złożone z dwóch budynków flankujących ulicę (oddzielone od niej chodnikiem) usytuowane są po obu stronach drogi wjazdowej prowadzącej z Dobrzynia do miasta. Rogatka II usytuowana została po południowej stronie ulicy Kazimierza Wielkiego. 

Obiekt wybudowany został na ceglano-kamiennym fundamencie, bez podpiwniczenia, ze ścianami wymurowanymi z cegły spojonej zaprawą cementowo-wapienną, ze ścianami obustronnie otynkowanymi. Stropy wykonane zostały z drewna, deski ułożone na belkach stropowych, zamknięte, z podsufitką. Więźba dachowa jest krokwiowa, pokryta blachą. Podłogi są drewniane, deskowe, w sieni wylewka cementowa. Stolarka okienna i drzwiowa w pełni wykonana została z drewna.. Budynek rozplanowany jest na planie symetrycznym, skupionym, w formie rotundy, z łukowatymi wnękami oraz gzymsem wspartym na toskańskich kolumnach, półkolumnach i pilastrach, z wklęsłą tylną ścianą. Wejście do budynku prowadzi od strony północnej.

Budynek jest zwarty, jednokondygnacyjny, z niskim poddaszem, nakryty dachem w formie rotundy, z dwiema kolumnami nad wejściem wspierającymi gzyms koronujący ścian nadwieszony nad podcieniem wnękowym z wejściem. Elewacje budynku wykonane zostały w stylu klasycystycznym, rozdzielone są 4 gzymsami oraz pulpitowym daszkiem (pod dachem właściwym) nadwieszonym nad ścianami budynku.

Obiekt niedostępny.

Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 30.04.2019 r.

Rodzaj: budynek użyteczności publicznej

Styl architektoniczny: klasycystyczny

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_14_BK.183021, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_14_BK.251568