Historia

Dwór wzniesiony w latach 1590-1599 dla Jacoba von Siedlitza, częściowo zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej, odbudowany w 2. poł. XVII wieku. W 1799 r. modernizowany dla Siegrotha von Schlawkaua. Restaurowany w 1894 roku. Po 1945 r. częściowo zniszczony, zabezpieczony w latach 1973-1976.

Opis

Dwór na rzucie kwadratu, z cylindrycznymi narożnymi wieżami. 2-kondygnacyjny, kryty wysokim dachem dwuspadowym (wprowadzonym w latach 1874-1876), z trzykondygnacyjnymi szczytami od pd.-wsch. i północnego zachodu. Nad wieżami oktogonalne hełmy. Portal w elewacji pd.-wsch. kamienny, XVI-wieczny, z wyobrażeniami cnót, niezachowany. Kamienne prostokątne obramienia okien. Wnętrze trzytraktowe, w trakcie środkowym hol kryty kolebką z lunetami i szwami, przy którym klatka schodowa od zachodu. Przyziemie sklepione kolebkami z lunetami, nad holem na drugiej kondygnacji reprezentacyjna sala, pierwotnie przykryta sklepieniem klasztornym na gurtach. Pozostałe pomieszczenia kryte stropami. Dwór jest otoczony fosą, z trzyarkadowym kamiennym mostem od południowego wschodu. Na pd. i wsch. folwark z przełomu XVIII i XIX wieku.

Własność prywatna. Obiekt dostępny z zewnątrz.

Oprac. Krzysztof Czartoryski, OT NID we Wrocławiu, 25.10.2014 r.