Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. Najświętszego Imienia Jezus - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. Najświętszego Imienia Jezus


kościół XVII w. Panienka

Adres
Panienka, 5

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. jarociński, gm. Jaraczewo - obszar wiejski

Kościół parafialny pw.Najświętszego Imienia Jezus wzniesiony w 1787 r.jest interesującym przykładem sakralnego budownictwa drewnianego Południowej Wielkopolski.

Zachował autentyczną bryłę i cenne barokowe wyposażenie. Wraz z otaczającym go dawnym cmentarzem przykościelnym, drewnianą dzwonnicą i klasycystyczną plebanią tworzy zespół o dużych walorach krajobrazowych.

Historia

Najstarsza informacja o miejscowości pochodzi z 1504 r. w związku ze sprzedażą części wsi przez Macieja Panieckiego Jędrzejowi Dobczyńskiemu. Wieś była własnością rodzin: Gostkowskich, Bnińskich i Święcickich. Parafia wzmiankowana była wcześniej w 1390 r. Istniejący wówczas kościół pw. Ścięcia św. Jana spłonął w 1660 r. a na jego miejscu postawiono nową świątynie, ufundowaną przez Stanisława Gostkowskiego, konsekrowaną w 1685 r. W 1787 r. kościół został rozebrany z powodu złego stanu technicznego. W tym samym roku w jego miejscu postawiono nowy, zachowany do dzisiaj kościół, ufundowany przez Izabellę Gajewską. Kościół restaurowany był w XIX w. Gruntowny remont przeszedł w 1982 r., podczas którego wymieniono gonty, podłogę i zaimpregnowano szalunek. Kolejne remonty miały miejsce w latach 1989 -1993 podczas którego wyłożono wnętrze kościoła sosnowymi klepkami i wykonano dolny pułap stropu.

Opis

Wieś Panienka oddalona jest o ok. 10 km od Jarocina. Położona przy drodze łączącej Jarocin z Lesznem znajduje się w powiecie jarocińskim, w gminie Jaraczewo. Kościół pw. Najświętszego Imienia Jezus usytuowany w centralnej części wsi na niewielkim wzniesieniu, na dawnym cmentarzu. Całość ogrodzona ceglanym murem, w którym od zach. na osi kościoła znajduje się brama prowadząca do głównego wejścia kościoła. Przy kościele nagrobki Celestyna Krajewskiego (1852-1904), Bogumiły z Żychlińskich Krajewskiej (1813-1889), Józefa Krajewskiego zm.1877, Zbinia zm. 1882 r. i grobowiec Galińskich z Bielejewa.

Kościół jest orientowany, jednonawowy wzniesiony na planie prostokąta z węższym kwadratowym zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Od pd. do nawy dobudowana została niewielka czworoboczna zakrystia. Od zach. i przy pd. ścianie dobudowane są dwie kruchty. Kościół przykryty jest dachem dwuspadowym z naczółkiem od strony zachodniej. Nad prezbiterium dach jest niższy z zamknięciem trójpołaciowym i z charakterystycznym wydatnym, szerokim okapem. Nad zakrystią dach pulpitowy nad kruchtami dachy dwuspadowe z okapem. Wszystkie połacie pokryte zostały gontem. Nad całością dominuje wieżyczka na sygnaturkę, z czworoboczną latarnią i z cebulastym hełmem, pokrytym blachą.

Budowla jest drewniana, konstrukcji zrębowej. Posadowiona na drewnianej podwalinie i ceglanej podmurówce nakrytej drewnianym okapnikiem wspartym na wspornikach. W części zachodniej i w zakrystii widoczne starsze posadowienie na kamieniach polnych. Pod prezbiterium znajduje się krypta murowana. Ściany nawy i prezbiterium od zewnętrz oszalowane deskami w układzie poziomym, dwie kruchty i zakrystia deskami pionowo. Otwory okienne, portale drzwi zamknięte odcinkowo zachowały oryginalne podziały.

Wnętrze jednonawowe, z wyodrębnionym węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Między prezbiterium i nawą, koszowy otwór tęczowy spięty wyprofilowaną belką, na której krucyfiks z 1878 r. z inskrypcją odnoszącą sie do fundacji kościoła w 1767 r. Wnętrze nakrywają płaskie stropy drewniane z później dodanym odeskowaniem.

W zachodniej części nawy znajduje się empora muzyczna z balustradą, nadwieszona i wparta na czterech ozdobnych słupach.

Barokowe wyposażenie kościoła obejmuje ołtarz główny z 1768 r. z rzeźbami św. Stanisława i Wojciecha oraz obrazem Madonny z Dzieciątkiem. Dwa ołtarze boczne z 2. poł. XVIII w., barokowa chrzcielnica.

W otoczeniu kościoła znajduje się drewniana dzwonnica, nagrobki dawnych właścicieli i klasycystyczna plebania.

Zabytek dostępny z zewnątrz. Możliwość zwiedzania wnętrza świątyni po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym. Bliższe informacje oraz godziny Mszy Św. podane są na stronie internetowej diecezji kaliskiej.

Oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 31-07-2017 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.156264, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.56011