Historia

Historia cmentarza sięga czasów, gdy Paczków był jedynie niewielką osadą handlową. Związany był z istniejącym już w XIII w. kościołem pw. Bożego Ciała i św. Jana Ewangelisty. Od strony miasta na cmentarz prowadziła tzw. furtę zmarłych w wewnętrznym murze obronnym w pobliżu kościoła parafialnego. Cmentarz był wielokrotnie powiększany, po raz ostatni w 1835 roku. W 1561 r. otoczono go kamiennym murem. Pochówki odbywały się aż do 1874 r. (z przerwą w l. 1572-1633), gdy otwarto nową nekropolię przy ul. Zawadzkiego. Pod kon. II wojny światowej zniszczony został późnorenesansowy kościół cmentarny. Plany zagospodarowania cmentarza w formie parku nie zostały dotąd zrealizowane.

Opis

Dawna nekropolia położona jest na płd. od murów miejskich, między ul. Sienkiewicza i Wojska Polskiego. Obecnie zaniedbana i częściowo zarośnięta. W murowanym ogrodzeniu od płn. i zach. znajdują się w dużej mierze zniszczone, pozbawione tablic inskrypcyjnych XIX-wieczne nagrobki i grobowce rodzinne. Na całym terenie znajdziemy także fragmenty kamiennych detali rzeźbiarskich. W centralnej części stoi zachowany jako trwała ruina kościół pw. św. Jana Ewangelisty.

Teren cmentarza jest otwarty. Wejście prowadzi od strony plant.

Oprac. Joanna Szot, OT NID w Opolu, 01.02.2015 r.