Historia

Kamienica powstała prawdopodobnie po pożarze miasta, które miało miejsce w 1618 r. Od poziomu drugiej kondygnacji w górę zachowała – przypuszczalnie osiemnastowieczną – elewację frontową. Należy ona tym samym do nielicznych autentycznych, nie rekonstruowanych w rynku. Kamienicę przebudowywano następnie w 1874 i w latach 30. XX w. Pod koniec XIX wieku w kamienicy przy Rynku nr 7, B. Reich miał popularny w mieście „magazyn garderoby męskiej i dla chłopców”, jak głosiła reklama sklepu zamieszczona w Kalendarzu „Gazety Opolskiej” z 1898 r. Specjalnością sklepu była garderoba dla robotników „tylko z dobrego i mocnego materiału”. W 1911 r. w kamienicy pod tym numerem mieściła się już restauracja prowadzona przez Jana Langoscha, a także – zapewne po drugiej stronie klatki wejściowej – popularny skład obuwia „własnego wyrobu dla panów, pań i dzieci” prowadzony przez Franza Garusa, mistrza szewskiego.

Opis

Kamienica usytuowana jest w zwartej zabudowie zachodniej pierzei Rynku. Założona została planie wydłużonego prostokąta, o średniowiecznym rozplanowaniu, z wąskim frontem i głębokimi traktami. Jest podpiwniczona, kryta dachem dwuspadowym w układzie szczytowym. Posiada trójosiową, jednopiętrową elewację, zwieńczoną szczytem barokowym o dwóch parach wolut, obrysie falistym i pilastrowej strukturze. W poziomie przyziemia, który przekształcono w latach powojennych, osie wyznaczają otwory okienne oraz otwór wejściowy umieszczony po lewej stronie fasady. Zamknięte są one półkoliście i ujęte w profilowane opaski. Poziom pierwszej oraz kolejnej kondygnacji zamykają gzymsy kordonowe. Pod szczytem występuje uproszczony rodzaj belkowania, który przed 1874 rokiem znajdował się także poniżej. Elewacja z widoczną artykulacją pionową w postaci pilastrów dekorowanych płyciną hermową z motywem kampanuli w miejscu głowicy na poziomie drugiej kondygnacji i w szczycie. Otwory okienne na piętrze oraz okno doświetlające poddasze, ujęte zostały w opaski z załamaniami profili i bogatymi nadokiennikami o formie łuków wklęsło-wypukłych oraz kotarowych. Pod nimi zgeometryzowana dekoracja. Z wieńczeniu szczytu profilowany łuk koszowy wpierany przez pilastry. Układ wnętrz dwutraktowy, w parterze po stronie prawej sklepienia kolebkowe z lunetami.

Obiekt z zewnątrz ogólnodostępny.

Oprac. Joanna Banik, Katarzyna Latocha, OT NID w Opolu, 13.03.2019 r.