Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. Świętej Trójcy - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. Świętej Trójcy


kościół 1701 - 1706 Opawica

Adres
Opawica

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. głubczycki, gm. Głubczyce - obszar wiejski

Zbudowany na początku XVIII wieku kościół pw.Św. Trójcy w Opawicy posiada wysokiej klasy wyposażenie rokokowe od ołtarza głównego poprzez ołtarze boczne i chrzcielnicę, po wykonaną w 1772 roku ambonę w kształcie łodzi z rzeźbionymi postaciami rybaków.

Ponadto w kościele znajdują się barokowe polichromie iluzjonistyczne, wykonane w 1733 roku przez Józefa Mateusza Lassera.

Historia

Pierwsza wzmianka o kościele w Opawicy pochodzi z 1410 roku i dotyczy kościoła pw. św. Elżbiety. W 1638 roku piorun uderzył w wieżę kościelną i świątynia się spaliła. Na początku XVIII wieku pozostałości kościoła pw. św. Elżbiety rozebrano, a na jego miejsce z fundacji Leopolda Karola Siedlnickiego podskarbiego koronnego, w latach 1701-1706, zbudowano barokowy kościół pw. Św. Trójcy. Z wcześniejszego kościoła pw. św. Elżbiety zachowały się jedynie krypty.W 1733 roku na sklepieniu nowo wybudowanego kościoła powstała polichromia. Jej twórcą był Józef Mateusz Lasser. W 1759 roku kościół został częściowo spalony. Odbudowano go już w roku następnym, wtedy też od zachodu dobudowano wieżę. Po połowie XVIII wieku powstało rokokowe wyposażenie kościoła wykonane głównie w pracowni rzeźbiarza Józefa Hartmanna w Nysie. Obrazy do ołtarzy głównego i bocznych wykonał malarz Francke z Ząbkowic. Konsekracja kościoła odbyła się w 1786 roku.

Opis

Kościół położony jest na wzniesieniu przy północno-zachodnim narożniku rynku, w otoczeniu ogrodzonego kamiennym murem cmentarza z dwoma bramkami wejściowymi. Budowla jest orientowana, murowana z cegły i otynkowana z trójprzęsłową nawą na planie prostokąta, oraz dwuprzęsłowym, zamkniętym półkoliście prezbiterium. W drugim przęśle prezbiterium znajdują się dwie prostokątne przybudówki: w północnej mieści się zakrystia, natomiast w południowej kaplica pw. Matki Boskiej Różańcowej. Pod prezbiterium i kaplicą znajdują się krypty. Od północnej strony nawy umieszczona jest kruchta, natomiast od zachodu, na osi kościoła, trójkondygnacyjna wieża. Prezbiterium i nawa kościoła kryte są dachem siodłowym. Nad nawą znajduje się sygnaturka z chorągiewką, na której dostrzec można datę zakończenia budowy kościoła - 1706. Dobudówki są nakryte dachami trójspadowymi. Pierwotnie kryte były łupkiem, obecnie blachą. Na wieży znajduje się ostrosłupowy, spiczasty hełm. We wnętrzu prezbiterium, nawa i zakrystia nakryte są sklepieniami kolebkowymi z lunetami, w kaplicy zaś występuje sklepienie kopulaste. W zachodnim przęśle nawy znajduje się, murowany, wsparty na trzech arkadach, chór muzyczny. Sklepienie w prezbiterium, nawie, zakrystii i w kaplicy, oraz ściany kaplicy i zakrystii dekorowane są iluzjonistyczną polichromią wykonaną w 1733 roku przez Józefa Mateusza Lassera. Poszczególne sceny ujęte są ornamentem regencyjnym i architekturą iluzjonistyczną. Na sklepieniu zakrystii widnieje inskrypcja dotycząca powstania polichromii. Z wykonanego w 2 poł. XVIII wieku wyposażenie kościoła na szczególną uwagę zasługuje roku ambona (1772) w kształcie łodzi z płaskorzeźbionymi postaciami rybaków trzymających sieć na koszu, z żaglem na baldachimie i palmą znajdującą się przy bramce schodów.

Zabytek dostępny.

Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 27.10.2014 r.

 

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: barokowy

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.24997, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.12356