Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. św. Marcina - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. św. Marcina


kościół 1702 r. Ochodze

Adres
Ochodze, Myśliwska 10

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. opolski, gm. Komprachcice

Wzniesiony na początku XVIII w.kościół jest przykładem obiektu translokowanego i pełniącego swą funkcję w nowej lokalizacji.

Wyróżnia się jednolitym, barokowym wyposażeniem wnętrza, bogatym w stylowy detal architektoniczny.

Historia

Kościół został wzniesiony w pobliskiej wsi Komprachcice, gdzie znajdował się do 1942 r. Istnienie kościoła w Komprachcicach poświadczone jest wzmiankami z 1335 i 1398 r., budowę nowego rozpoczęto w 1702 r., ponad dwadzieścia lat po ustanowieniu parafii. W 1936 r. we wsi wymurowano nowy kościół. Po krótkim okresie współistnienia obu świątyń - starą rozebrano i przekazano do Ochodzy, gdzie pełniła funkcję filialną. W 1960 r. kościół otrzymał drugie wezwanie - Matki Bożej Królowej Świata. Remontowany m.in. w 1957-58 i w latach 70tych.

Opis

Kościół położony jest w zachodniej części wsi, po południowej stronie ul. Myśliwskiej, jego prezbiterium zwrócone jest w kierunku południowym. Po wschodniej stronie kościoła znajduje się ołtarz polowy, po zachodniej - kaplica grobowa i budynki gospodarcze, w kierunku południowym rozciągają się pola. Działka z pozostałościami cmentarza otoczona jest ogrodzeniem i obsadzona drzewami (gł. lipy). Plan kościoła złożony jest z niemal kwadratowej nawy, krótkiego, trójbocznie zamkniętego prezbiterium, niewielkiej zakrystii przylegającej do niego od południowego wschodu oraz kwadratowej wieży i niewielkiej kruchty przy bocznej ścianie nawy. Dominantami przysadzistej bryły są trójkondygnacyjna wieża kryta dachem namiotowym oraz dwukondygnacyjna, nakryta cebulastym hełmem wieżyczka na sygnaturkę przy wschodniej krawędzi dachu nawy. Dach wieży zwieńczony jest krzyżem dwuramiennym (karawaka), hełm wieżyczki - wiatrowskazem z chorągiewką i datą poświęcenia (1703). Nawa kryta jest dachem dwuspadowym, nieco niższe prezbiterium dachem siodłowym z trzema połaciami nad zamknięciem. Kościół wzniesiony jest w konstrukcji zrębowej z prostokątnych belek, na kamiennej podmurówce, z wieżą w konstrukcji słupowej. Wszystkie elewacje, dachy oraz hełm nad wieżyczką są pokryte gontem. Wnętrza nawy i prezbiterium są równej wysokości, kryte stropami płaskimi, zdobionymi geometryczną dekoracją z nałożonych listewek i polichromią. Otwór tęczowy zamknięty jest ściętym i nadwieszonym łukiem pełnym, znajdująca się w nim belka wsparta jest na wycinanych kroksztynach. Na belce usytuowany jest późnogotycki krucyfiks z XVI w. oraz rzeźby św. św. Piotra i Pawła z ok. poł. XVII w. Belkowy chór muzyczny wsparty jest na sześciu ozdobnych słupach w kształcie masywnych, dwulalkowych tralek ze zdwojonymi pierścieniami pośrodku. Środkowa część chóru jest wysunięta trójbocznie do przodu, balustrada dzielona na kwatery i zakończona u dołu ozdobnie wyciętą, malowaną listwą. Wejście do zakrystii zamknięte jest łukiem koszowym, wejścia pod wieżą i w kruchcie -nadwieszonym łukiem odcinkowym, tak jak dwie pary wysokich, wąskich okien w nawie i jedna w prezbiterium. Bogate późnobarokowe wyposażenie pochodzi z XVIII w. W jego początkach wykonany został ołtarz główny, mieszczący w części środkowej niszę zamkniętą motywem muszli. W niszy znajdują się rzeźby św. Marcina i aniołów, po jej bokach postacie św. św. Grzegorza i Mikołaja. Boczne części ołtarza kształtowane są uskokowo, z kolumienkami. Całość zwieńczona jest masywnym ornamentowym gzymsem z rzeźbami oraz flankowana bramkami na kolumnach, z rzeźbami św. św. Jana Nepomucena i Floriana. Lewy ołtarz boczny z obrazem Matki Bożej ujętym rzeźbami świętych i zwieńczeniem w formie serca gorejącego w glorii, prawy architektoniczny, z obrazem w rokokowej ramie. Prosta w formie ambona z prostokątnym baldachimem pochodzi z 1 poł. XVIII w. Pozostałe wyposażenie ma charakter barokowo - ludowy. Ławki dopasowane stylistycznie do wnętrza, z okresu budowy kościoła?

Z zewnątrz kościół jest ogólnodostępny, wnętrze dostępne podczas nabożeństw lub po uzgodnieniu z księdzem proboszczem.

Oprac. Ewa Kalbarczyk-Klak, OT NID w Opolu, 8.10.2014 r.

 

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: barokowy

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.19624, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.20661