Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół filialny pw. Świętego Krzyża - Zabytek.pl

kościół filialny pw. Świętego Krzyża


kościół 1766 r. Oborniki

Adres
Oborniki, Obrzycka 2

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. obornicki, gm. Oborniki - miasto

Kościół filialny pw.Świętego Krzyża w Obornikach stanowi typowy przykład ryglowej wielkopolskiej architektury sakralnej 2.

poł. XVIII wieku na terenie Wielkopolski. Jako fundacja prywatna jest również świadectwem mieszczańskiej pobożności i hojności dawnej Rzeczpospolitej czasu baroku.

Historia

Pierwsza wzmianka o Obornikach pojawia się w 1292 w związku z osiedleniem się w tej miejscowości franciszkanów. Data lokacji jest nieznana. Miasto wymienione zostało w 1330 r. jako własność królewska. W 1485 r. Kazimierz Jagiellończyk potwierdził przywileje lokacyjne. W 1656 r. miasto zostało zniszczone przez Szwedów.

Pierwotny kościół pw. Świętego Krzyża wzniesiony został z fundacji biskupa poznańskiego Wawrzyńca Goślickiego w 1604 roku. Obecny ufundowała w 1766 mieszczka obornicka Łucja Łojczykowska. Remonty budynku przeprowadzono w latach 1914 oraz 1961-1963.

Opis

Miasto Oborniki położone jest w odległości około 30 km na pn. od Poznania. Kościół fil. pw. Świętego Krzyża usytuowany jest w zach. części miasta położonej za ujściem rzeki Wełny do Warty. Jest budynkiem orientowanym konstrukcji ryglowej wypełnionej otynkowaną cegłą. Do nawy przylega mniejsze od niej nawy trójbocznie zamknięte prezbiterium z dobudowaną do jego pn. boku zakrystią. W zach. części nawy wznosi się nad wydzieloną kruchtą drewniana wieża, zwieńczona blaszanym, cebulastym hełmem z latarnią i krzyżem. Dwukalenicowy dach jest pokryty dachówką, natomiast szczyt wsch. ściany nawy — gontem. Na nadprożu wejścia do kościoła usytuowanego w pd. ścianie nawy widnieje inskrypcja fundacyjna z datą budowy i nazwiskiem fundatorki. Wnętrze nawy i prezbiterium kryte jest wspólnym płaskim stropem z fasetą, wspólnym dla nawy i prezbiterium, zdobionym polichromią z lat 20 XX w., imitującą kasetony z rozetami. W prezbiterium umieszczone zostało przedstawienie Oka Opatrzności. Nadwieszony chór muzyczny jest wybrzuszony w części środkowej. Wyposażenie wnętrza stanowią m. in. pochodzące z okresu budowy kościoła późnobarokowe i rokokowe ołtarze główny i boczne, ambona oraz konfesjonały. Cmentarz przykościelny otoczony jest murowano-drewnianym ogrodzeniem z ozdobną późnobarokową bramą z 4 ćw. XVIII w. o dwuarkadowej formie zwieńczonej szczytem o spływach wolutowych.

Kościół dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Tomasz Łuczak, 16.11.2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: barokowy

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.160879, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.97698