Strop zdobiony jest późnorenesansową, sygnowaną polichromią.

Historia

Kościół w tym miejscu istniał już w 1 poł. XIV w. Po przejęciu kościoła w 1534 r. protestanci zastąpili go nowym. Powstał on w kilku zasadniczych etapach. Przypuszczalnie w XVI w. do murowanej zakrystii pozostałej z gotyckiego kościoła dostawiono drewniane prezbiterium i nawę, a następnie wieżę (1755, data na sygnaturce i na jednym z elementów konstrukcji). Płd. kruchta została dobudowana jeszcze później. W 1685 r., podczas prac z inicjatywy Carla Christopha v. Mincowietz u. Schoenfeld wykonano m.in. polichromię na stropie. Kościół służył protestantom aż do 1945 r. (w tym w l. 1730-1819 jako samodzielna parafia), kiedy przejął go Kościół rzymskokatolicki. W 1967 r. utworzono tu polskokatolicką parafię pw. Narodzenia NMP.

Opis

Kościół znajduje się we wschodniej części wsi o układzie ulicowym. Otoczony jest niewielkim cmentarzem i ogrodzony murem - częściowo średniowiecznym, z kamienia polnego, częściowo ceglanym. Obecny kształt kościoła jest wynikiem jego stopniowej rozbudowy. Do nawy w konstrukcji wieńcowej od wsch. przylega węższe prezbiterium w konstrukcji przysłupowej (do wieńcowych ścian pokrytych polepą od płd. przylega dodatkowa, szkieletowa konstrukcja); po jego płn. stronie jest zakrystia murowana z cegły (układ cegieł i detale w stylu gotyckim), otynkowana. Szkieletowa wieża (1775) jest oszalowana i zwieńczona hełmem. Szkieletowa kruchta, o konstrukcji ścian wypełnionej cegłą, jest późniejsza. Dwuspadowe dachy oraz hełm wieży kryte są gontem. W kościele widoczne są liczne ślady napraw i przekształceń. Ściany wewnątrz są pobielone. Jedynie na płn. ścianie prezbiterium, wokół wejścia do zakrystii odsłonięte są fragmenty ornamentalnej polichromii. Kształt otworu drzwiowego oraz drzwi do zakrystii (z okuciami i zamkiem) mają charakter gotycki. Strop nad nawą i prezbiterium pokryty jest polichromią: malowane ramy wypełnia dekoracja florystyczna i motyw plecionki, na stropie znajdziemy również inskrypcje fundacyjne (1685). Z dawnego wyposażenia zachowały się kamienna chrzcielnica z XVI w. i drewniana polichromowana ambona z 3 ćw. XVII w. Brak natomiast drewnianej empory w płd. części nawy, którazostała zdemontowana prawdopodobnie po II wojnie światowej.

Kościół jest użytkowany, dostępny; należy do parafii pw. Narodzenia NMP w Obórkach.

Oprac. Joanna Szot, OT NID w Opolu, 1.10.2014 r.