Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

pałac - Zabytek.pl

Adres
Objezierze, 3

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. obornicki, gm. Oborniki - obszar wiejski

Zespół pałacowy w Objezierzu stanowi interesujący przykład klasycystycznej rezydencji ziemiańskiej w Wielkopolsce rozbudowanej na pocz.

XX wieku. Patriotyczna rodzina Turno zapraszała w gościnę do pałacu wielu wybitnych Polaków, m. in. Juliana Ursyna Niemcewicza, Adama Mickiewicza, Stefana Garczyńskiego, Wincentego Pola, Narcyzę Żmichowską, Władysława Syrokomlę, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Bibiannę Moraczewską czy Marcelego Motty.

Historia

Wieś Objezierze w 1218 r. wzmiankowana była jako własność klasztoru joannitów z Poznania. Od XIV do XVIII wieku stanowiła własność Nałęczów-Objezierskich, od poł. XVIII w. — Węgorzewskich, następnie drogą sukcesji — Kwileckich, a od 1828 r. — Turnów. Tutejszy pałac wzniesiony został ok. 1792-1798 dla Anieli z Kwileckich, żony generała Wojciecha Węgorzewskiego prawdopodobnie wg proj. Antoniego Hoehne, który zaadaptował koncepcję architektoniczną wypracowana przez Jana Krystiana Kamzetzera dla pobliskiego pałacu w Siernikach. W 1828 r. Helena Kwilecka wniosła majątek posagiem do rodziny Turno. W 1841 z inicjatywy ówczesnego właściciela majątku, Wincentego Turno, nastąpiła przebudowa poddasza i dachu, przeprowadzona przez dodanie niskiego piętra mezzaninowego oraz portyku i salonu na piętrze wg projektów arch. Aleksandra d'Alphonse de Saint-Omer. W 1905-1906, za czasów Stanisława Turno, do korpusu głównego dobudowane zostały jednoosiowe skrzydła boczne wg projektu arch. Stanisława Boreckiego. Obecnie w pałacu mieści się szkoła. Dom ogrodnika został wzniesiony w końcu XVIII w. i rozbudowany ok. 1910 roku. Budynek wozowni i garażu został zbudowany w 1910 i przebudowany ok. 1978 roku.

W 1804 r. na zaproszenie Anieli z Kwileckich Węgorzewskiej w pałacu gościł Julian Ursyn Niemcewicz. Tradycje patriotyczne kontynuowane były również przez kolejnych właścicieli — rodzinę Turno. Hipolit Turno, uczestnik powstania styczniowego i poseł na sejm pruski, zgromadził w Objezierzu imponującą kolekcję dzieł sztuki, książek oraz archiwaliów.

W czasie II wojny światowej pałac wraz z majątkiem został zagrabiony przez Niemców i oddany do dyspozycji gauleiterowi Warthegau, Arturowi Greiserowi. Obecnie mieści się w nim zespół szkół.

Opis

Wieś Objezierze położona jest ok. 5 km na pd. zach. od Obornik. Pałac klasycystyczny w Objezierzu wzniesiony został na planie prostokąta z fasadą skierowaną na zachód, w stronę parafialnego kościoła pw. św. Bartłomieja. Murowany, otynkowany; kapitele kolumn i pilastrów wykonane zostały z piaskowca.

Jest budynkiem jednopiętrowym, podpiwniczonym, z niskim drugim piętrem w poddaszu korpusu głównego. W 1905-1906 r. korpus główny został powiększony o jednoosiowe skrzydła boczne, lekko cofnięte od lica fasad. Fasada frontowa pierwotnie była siedmioosiowa, fasada ogrodowa pierwotnie dziewięcioosiowa, boczne pięcioosiowe. W fasadzie frontowej dominuje czterokolumnowy portyk, w fasadzie ogrodowej — odpowiadający mu trójboczny ryzalit. Wnętrza w dużej mierze zostały przekształcone w przebudowach przeprowadzonych w latach 1841 oraz 1905-1906. Na parterze na osi głównej mieści się przedsionek (dawna wnęka portyku została zamknięta ścianą w 1841 r.), za nim położony jest westybul, a dalej — okrągły salon z sufitem wspartym na środkowym słupie. Po obu stronach salonu umiejscowione są pomieszczenia w układzie trzytraktowym: na lewo od westybulu klatka schodowa, wiodąca do niej arkada z ozdobnym kluczem i dekoracją klasycystyczną z końca w. XVIII; podobne arkady na podeście schodów. Na piętrze pomieszczenia reprezentacyjne: ponad salonem okrągłym sala rotundowa, wyższa o kondygnację mezzaninową, o dekoracji wnętrza pseudoklasycystycznej z 1905-1906. Od wsch. przy rotundzie salon pomniejszony w 1841 r. ścianą działową, ozdobiony bogatą dekoracją stiukową, częściowo pierwotną z 1798 r., częściowo dorobioną w 1905 r. Na jednej z jej płycin widnieje sygnatura sztukatora R. Friedla z datą 1905.

Pałac otoczony jest rozległym parkiem krajobrazowym, rozciągającym się na osi pn.-południe. W jego części pd. wsch. usytuowany jest dom ogrodnika. Na pn. zach. od pałacu położony jest budynek garażu i wozowni. Patriotyczne porywy serc rodziny Turno widoczne są również w przestrzeni parku. W 1817 r. w jego południowej części usypali oni 2 metrowej wys. kopiec upamiętniający śmierć Tadeusza Kościuszki. W 1867 r. przebywający gościnnie w pałacu Józef Ignacy Kraszewski posadził przy nim na cześć Naczelnika pamiątkową lipę.

Murowane z cegły i otynkowane ogrodzenie z bramą, zamykające park od pn. i zach., zostało wzniesione wg projektu arch. Stanisława Boreckiego w 1909 r. na zlecenie ówczesnego właściciela Objezierza, Stanisława Turno.

Zespół dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Tomasz Łuczak, 16.11.2015 r.

Rodzaj: pałac

Styl architektoniczny: klasycystyczny

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.161773, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.100670