Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny


kościół przełom XV/XVI w. Nowe Miasteczko

Adres
Nowe Miasteczko

Lokalizacja
woj. lubuskie, pow. nowosolski, gm. Nowe Miasteczko - miasto

Przykład średniowiecznej świątyni, kilkakrotnie rozbudowywanej w czasach nowożytnych, z zabytkowym wyposażeniem, datującym się od początku XVI wieku.

Historia

Pierwsza wzmianka o kościele w Nowym Miasteczku została odnotowana w źródłach pisanych w 1305 roku. Wzniesiona w XIV wieku świątynia była jednonawową, kamienną budowlą z wyodrębnionym prezbiterium. Po 1525 roku po stronie południowej dobudowano nawę boczną i lożę kolatorską, a także nawę przykryto sklepieniem. Około połowy XVI wieku podwyższono wieżę. W tym okresie kościół należał do ewangelików, do katolików powrócił w 1629 roku. W okresie renesansu do korpusu dostawiono przybudówki, a szczyt wieży otrzymał attykę i smukłą iglicę. W 1841 roku przeprowadzono remont wieży.  

Opis  

Kościół parafialny pw. Marii Magdaleny to murowana, dwunawowa budowla z prosto zamkniętym prezbiterium, wzmocnionym przyporami. W całości otynkowaną świątynię nakrywają dachy dwuspadowe, lożę i wieżę manierystyczne szczyty, zbudowane około 1600 roku. Otwory okienne maja kształt ostrołukowy lub są zamknięte półkoliście. W przyziemiu wieży znajduje się wejście główne. We wnętrzu kościoła zachowały się interesujące sklepienia: w prezbiterium i zakrystii gwiaździste, w nawie głównej sieciowe, bocznej i na emporach krzyżowe, a w kruchcie kolebkowe z lunetami. Na XVII wieku datuje się manierystyczne balustrady empory bocznej oraz piętra empory organowej. Najstarszym elementem wyposażenia świątyni jest późnogotycki tryptyk z 1510 roku, z figurami św. Józefa i Marii, przeniesiony z kościoła w Gołaszynie. Ponadto zachowały się tu gotyckie rzeźby Chrystusa Frasobliwego i Piety z pierwszej połowy XVI wieku. Późniejsze wyposażenie reprezentują: osiemnastowieczny ołtarz główny z Ukrzyżowaniem, organy, neogotyckie ołtarze boczne św. Jana Nepomucena i św. Mikołaja, ławki oraz ambona z drugiej połowy XIX wieku. Obok kościoła stoją figury Matki Boskiej i św. Jana Nepomucena. Znajduje się również parterowa, klasycystyczna plebania z 1811 roku, z gankiem z dwiema kolumnami doryckimi. Budynek nakrywa dach naczółkowy.

Zabytek dostępny dla zwiedzających przez cały rok.

Oprac. dr Krzysztof Garbacz, OT NID w Zielonej Górze, 25.03.2015 r.

Bibliografia

  • Garbacz K., Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego, t. 2: Powiaty: żarski - żagański - nowosolski - wschowski, Zielona Góra 2012, s. 234-235, fot. 126.
  • Kowalski S., Zabytki architektury województwa lubuskiego, Zielona Góra 2010, s. 256-257, fot. 126.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: gotycki

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_08_BK.32440, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_08_BK.126828