Historia

Wzmianki o drewnianej dzwonnicy z dwoma dzwonami, przy kościele pw. Św. Stanisława Bpa znajdujemy w wizytacji z 1609 r. Informacja powtarza się w wizytacji z 1899 roku. Obiekt prosty, bezstylowy pochodzi prawdopodobnie z XIX w. W XX w. wymieniono częściowo elementy konstrukcyjne oraz całkowicie deskowe wypełnienie szkieletu, w 2001 r. wymieniono pokrycie dachu.

Opis

Dzwonnica przy późnogotyckim, murowanym kościele usytuowana jest w północno-wschodnim narożniku cmentarza przykościelnego, tuż przy ogrodzeniu. Na planie niewielkiego prostokąta, dwukondygnacyjna, w formie prostopadłościanu. Drewniana, na kamiennej podmurówce, konstrukcja szkieletowa odeskowana. Dach czterospadowy kryty gontem. W zwieńczeniu kuty, kowalskiej roboty, ażurowy krzyż. Prostokątne otwory głosowe wypełnione drewnianymi żaluzjami. Wejście w elewacji pd. Wyposażona w dwa dzwony.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Iwona Górska, OT NID Białymstoku, 15.10.2014 r.