Należy do grupy willi w tzw. stylu włoskim, powstałych na terenie uzdrowiska u schyłku XIX i na pocz. XX wieku. W pełni zachowała się oryginalna bryła budynku i podstawowy układ wnętrza z częścią wystroju. Willa odgrywa niezwykle istotną rolę w układzie przestrzennym miejscowości. Jego mieszkańcem był znany malarz i grafik Zenon Kononowicz.

Historia

Obiekt został zaprojektowany przez inż. Jana Wincentego Siekluckiego, który - zainspirowany w czasie podróży po Włoszech architekturą renesansową - postanowił ok. 1905 r. wybudować willę w stylu włoskim na terenie Nałęczowa. Budynek od frontu otaczał park, od strony elewacji tylnej - wspaniały sad. Od 1924 r. willa pełniła funkcję pensjonatu. Od 1950 r. mieszkańcem domu był malarz, rysownik i grafik Zenon Kononowicz. Po II wojnie światowej budynek przez wiele lat nie był remontowany i uległ zniszczeniu. Od 1954 r. właścicielką nieruchomości była Janina Sieczkowska. Przez lata, aż do dziś, budynek pozostawał własnością członków rodziny Sieczkowskich.

Opis

Willa usytuowana w północnej części Nałęczowa, na wzniesieniu, otoczona ogrodem rozciągającym się między ul. Partyzantów i ul. Głębocznica. Budynek wzniesiony z cegły ceramicznej pełnej i kamienia wapiennego, częściowo otynkowany. Stropy płaskie, drewniane, z trzcinową podsufitka, na korytarzu sklepienie krzyżowo-kolebkowe. Okna ościeżnicowe, w większości dwuskrzydłowe z oberluftami, balkonowe - wielokwaterowe. Drzwi jedno- i dwuskrzydłowe, płycinowe. Dachy pokryte blachą. Obiekt założony na nieregularnym rzucie, z ryzalitem od północy i wieżą mieszczącą klatkę schodową od zachodu. Układ wnętrza wielodzielny. Budynek podpiwniczony, złożony z kilku prostopadłościennych brył kondygnacyjnych nakrytych płaskimi dachami, z trójkondygnacyjną wieżą od zachodu, nakrytą spłaszczonym dachem namiotowym. Elewacje zakomponowane na wysokim cokole zaakcentowanym gzymsem cokołowym, zwieńczone wydatnym gzymsem koronującym, pod którym fryz sgraffitowy z motywami roślinno-figuralnymi. Od frontu wkomponowana nazwa MARZANNA i alegoria pór roku. Detal architektoniczny - w formie obramień okiennych oraz gzymsów nadokiennych i podokiennych - zachowany szczątkowo. Elewacja południowa niesymetryczna, dwuosiowa, o zróżnicowanej wysokości, pozbawiona tynku, poprzedzona tarasem (pierwotnie także balkonem). Początkowo z kamiennymi balustradami tralkowymi. We wnętrzu pozostałości oryginalnej drewnianej boazerii i terakoty. Obiekt od wielu lat nie był remontowany i ulega procesowi zniszczenia.

Zabytek niedostępny. Własność prywatna.

Oprac. Anna Sikora-Terlecka, OT NID w Lublinie, 23.09.2014 r.